#RolandJaap ; Van gezellig eten, een goed gesprek, en het vervolg;Hoe leuk kan het zijn !

Een lifestory in een notendop. Maar wel een volle dop. En dat slechts vanaf ca. 2012/2013.
Een verhaal dat zich voortzet in de tijd. Later wellicht in verschillende blogs maar nu als een reis door de tijd, en wie mee wil beleven is hartelijk welkom.

Niet lang geleden kwam ik alleen te staan. ( Inmiddels 6 jaar geleden) Dat kan. Dat komt vaker voor, maar als je er zelf voor staat dan ga je er toch van achter je oor krabben. Dan vraag je je toch echt af of dit het nu was. Na zoveel jaren gezinsleven en hard werken is met wederzijdse instemming besloten om het roer om te gooien. Alleenstaand nu. Gepensioneerd nu. Maar vol energie en mooie ideeën, én de kunst van het koken en gezellig maken onder de knie. Nou, die laatsten moesten maar eens `boven de knie` komen en zo gebeurde het dat schrijver dezes zijn klassieke woning uit 1905 in het jaar 2013 van kleur en van geur deed veranderen. Van kleur omdat hij met verf en kwast zijn wooninterieur veranderde in het aanzien van een Engels aandoende pub, met de tonen van een gezellig huisrestaurantje, en de geuren welke vanuit stomende pannen- en potten in zijn keuken opstegen en zo, ja zo, werd een nieuwe bezigheid zijn deel. Je bent tenslotte een actieveling, en houd van koken en lekker eten, van mensen en van een goed gesprek.

Tot groot genoegen werden er, na de nodige promotie van, dagelijks eters aangetroffen "aan de grote tafel voor twaalf" en het werd gezellig en de goede gesprekken werden aller deel. Boodschappen doen, eten koken en ondertussen de tafel gereed maken, en "de gasten" hartelijk ontvangen en met elkaar in gesprek brengen, het was een feest. Hoe leuk kan het zijn ! Antwoord ! Het is héél leuk geweest zelfs !

Wel, zoals het dagelijks ritueel zich vijf dagen van de week opnieuw afspeelde, en iedere nieuwe dag een vervolg kreeg, ga ik u gelijk maar vertellen wat er ....ach, leest u zelf maar.....want....

Zo kon het gebeuren dat de ooit met verve en verwacht genoegen ingezette activiteit "ter bevordering van het plaatselijk contact" ineens ten einde geraakte. Beste lezer, bedenk u en zie aan.....of beter verplaats u mede met schrijver dezes in het idee dat hij in 2015 reeds spoedig na het aanvangen van zijn activiteit "Eten bij Roland Jaap" kreeg. Namelijk; dat er toch ooit een moment zou gaan komen waarbij de hobbykok, zo dacht hij, zijn woning zou moeten verkopen en gaan verlaten, en het waarom zal ik u verklaren. Mijn leeftijd zou over enkele jaren tegen de zeventig zijn en de kookcontacten zouden hun boeiend werk dan vast gedaan hebben en ja, ooit moet je toch kleiner gaan en kleiner staan, dus. U begrijpt. De woning waar zich een waar plezierig gebeuren heeft afgespeeld onder velen zou alvast "in de verkoop gaan". En aldus gebeurde, en weet u, toentertijd dachten we, en wisten we niet beter dan, dat het verkocht krijgen van een woning welhaast twee jaren kon voortduren.

Wat schetste mijn verbazing ?!!! Want enkele dagen na het plaatsen van mijn aangeboden woning op Funda kwam de eerste reflectant met zijn ega en het huis werd prompt aangekocht en dus verkocht en dat laatste gaf wel enige commotie. Want meneer. Zo was de aanspreektitel; We willen er over zes weken in. U lezer, deelgenoot van mijn verhaal, zult begrijpen dat dit wel goed leek allemaal, maar binnen zés weken was teveel van het goede. Alhoewel; Het nog niet weten hoe, waarmee, en waartoe, ( want er was geen andere woning op het oog om over zes weken in te trekken) was uiteraard zeer onduidelijk maar werd geen belemmering om ja te zeggen op de wens van de kopers en op mijn verlangen mijn woning verkocht te hebben. De grote omwenteling ving vanaf nu echt pas aan.

Loading full article...