Vastklampen aan het aardse leven

Hoeveel mensen klampen zich niet wanhopig vast aan hun aardse bestaan!

Zij weten niet dat hun leven niet eindigt bij wat men overeengekomen is de dood te noemen, en sommigen gaan zelfs zo ver dat zij, om hun leven te verlengen, in staat zijn misdaden te begaan.
De spiritualist heeft hierover een heel andere opvatting: hij houdt van het leven, hij ontdekt iedere dag de zin en de schoonheid ervan, en tezelfdertijd lijkt dit leven met de beperkingen, ongemakken en pijn die het meebrengt, soms een last.
Hoe zou hij niet kunnen streven naar dat andere leven waarvan hij voorvoelt dat het veel echter is dan zijn aardse bestaan?
Maar omdat hij ook weet dat hij naar de aarde is gekomen om een werk te doen, zijn fouten te herstellen, zich te vervolmaken, aanvaardt hij het met de gedachte dat, wanneer hij dit werk heeft voltooid, hij zal vertrekken om vrij te leven in de ruimte.
Dit is de waarheid die de spiritualisten kennen, en dat is de reden waarom zij, ook al weten ze dat het echte leven elders is, ervan overtuigd zijn dat zij iets te doen hebben op aarde.
Zolang zij het werk waarvoor zij zijn gekomen niet hebben volbracht, blijft de rest hun onverschillig, zij vragen zich niet af of zij liever zouden leven of sterven, zij willen enkel hun werk afmaken.
Maar zodra het voltooid is, vertrekken zij in vrede en vreugde.