Het is maar goed dat we goede schoenen dragen,

we moeten door de modder om verder te komen. En goed uitkijken waar we onze voeten zetten want er groeien hier twee soorten zonnedauw. En dat begint net te bloeien. Helaas heb ik daar geen scherpe foto van. Als je een groep moet bijhouden kun je niet zoveel tijd nemen om dunne stengeltjes er goed op te krijgen.

Het gele bloempje is van de moerashertshooi.

En de witte bloempjes van de moerasweegbree.

Dit bloempje heet beenbreek. De boswachter verteld dat het deze naam heeft gekregen omdat men vroeger dacht dat het plantje verantwoordelijk was voor botbreuken bij het vee. Nu weet men dat het vooral op zure grond groeit waar geen kalk in zit. En kalk is nodig voor de botten.

Er staan ook wat blauwe gentianen, helaas niet zoveel. Maar als we er dan een vinden die al in bloei staat is duidelijk te zien dat het gentiaanblauwtje haar eitjes er al heeft achtergelaten. Fantastisch dat ze hier dus ook voorkomen. De eerste keer dat ik ze zag was op het Dwingelderveld. Zie mijn blog daarover onder deze post.

Bijzondere voortplanting.

De rups van het gentiaanblauwtje heeft dus het plantje nodig, maar dat is nog niet alles. De boswachter vertelt dat de rupsen eerst van de bloem gaan eten en zich dan op de grond laten vallen, waarna ze dan meegenomen moeten worden door bepaalde mieren. Deze verzorgen de rupsen omdat ze een stof uitscheiden die ook door hun eigen larven wordt geproduceerd. De rupsen verpoppen in het mierennest en moeten als ze vlinder zijn geworden maken dat ze weg komen, want nu worden ze door de mieren als prooi beschouwd. Dus geen wonder dat dit vlindertje zeldzaam is.

Speuren naar het gentiaanblauwtje.

Er fladderen heel wat blauwtjes en we hebben heel goed gekeken en er veel op de foto gezet. Maar of er ook iemand een gentiaanblauwtje heeft gezien? Ik in ieder geval niet. Waarschijnlijk zijn de blauwtjes die ik in deze collage heb gezet heideblauwtjes. Zijn ook mooi.

We komen op het volgende stuk, de Leemputten. Daar vind je verschillende gaten waar vroeger leem werd gewonnen. De boswachter verteld dat de boeren er vroeger hun auto gingen wassen en met het gezin zwemmen in de met water gevulde putten. Nu is het een zeer geschikt gebied voor zeldzame planten zoals dit plantje de kleinste egelskop, wat op de rode lijst staat.

Deze moeraswespenorchis is heel wat zeldzamer.

Ook zeldzaam is de welriekende nachtorchis.

Even later zie ik een spin zo mooi tussen het gras hangen.

Snel maak ik wat foto's anders raak ik de groep nog kwijt. Thuis zie ik pas dat het een nog jonge wespspin is. Aan de linkerkant achter een grasspriet ontdek ik een ingepakte sprinkhaan, haar lievelingskostje. En ze heeft ook de kenmerkende zigzag in haar web zitten. Grappig met het blote oog heb ik dat allemaal helemaal niet gezien. Hoewel ik al wel een eicocon was tegen gekomen, dus kun je natuurlijk wespspinnen verwachten.

Nog een bijzondere vondst!

Snel ga ik de groep inhalen en loop ik nog even met de boswachter en nog wat dames op. Waarvan er één een stukje van een vliegend hert op de grond vindt. Duidelijk een vrouwtje, want de grote op een gewei lijkende kaken ontbreken. De boswachter is blij met dit bewijs dat deze kevers hier dus ook voorkomen. Hij is ze nog niet in levende lijve tegen gekomen.

Wat was het bijzonder!

De wandeling is jammer genoeg voorbij. We gaan nog even wat drinken en napraten met ons Klup groepje. Waarna de anderen naar huis gaan en ik nog even een kleine route langs de witte pauwen ga lopen, waarover meer in een ander blog.

#verbrandebos #leemputten #staverden #natuur #zeldzameplanten #blauwtjes #libellen #blauwegentiaan