De laatste tijd lees ik boekjes voor, voor het slapengaan. Maar jeetje..., bij negen van de tien boeken val ik bijna zelf in slaap. 😅🙈 Dus dan ben ik genoodzaakt om wat meer pit in de verhaaltjes te gooien, zodat het nog iets lijkt.

Zoals dit;
.......
'Wat is zijn staart lang!
Wat rent hij hard!
Wat is hij mooi!'
Het paard stopt bij het raam en draait een dikke drol.
Fleur drukt haar neus in de dampende drol.
Het paard doet dat ook.
'Van wie zou hij zijn?'
Vraagt Fleur.
Het paard kijkt haar ondeugend aan.

Er werd hard gelachen door vijf kleintjes, Cees schrok wakker - ook hij heeft dus last van de hoge slaapverwekkende galm in de verhaaltjes.
"Jeetje grobbers.., de boekjes zelf zijn écht niet leuk hoor."
"Nee, ze zijn zó saai..., maar als jij ze leest moeten we wel lachen!"
"Jullie moeder kan zelf wel wat leuks verzinnen, zij schrijft hele leuke dingen."
"Nou Cees, dat valt wel mee..."
"Ja!!!", een paar glunderende ogen; "schrijf jij vanavond maar een verhaaltje voor ons, voor morgen!"

En zo had ik mijn eigen graf gegraven...
Mocht je me zoeken: ik ga kijken of ik mezelf hieruit kan bluffen.


#verhaaltjes  #boekschrijven #verhalenschrijven #kinderen #slaapverwekkend #verhalen #verhaalbedenken #mamavanvijf











Een verhaaltje schrijven