Verkrachting
Dit waargebeurd verhaal gebeurde in 1997,net 14 dagen voor ik 16 jaar werd ben ik verkracht,door een vriend van mijn vader,nou ja vriend iemand die hem altijd alcohol gaf,mijn vader was een alcoholist
Mijn ouders waren uit elkaar en mocht van mijn moeder mijn vader bezoeken wanneer ik wou en hoeveel ik wou,haar treft geen enkele schuld.
Toen ik mijn vader bezocht was die zijn vriend en zijn toenmalige vrouw er bij,toen was er niks aan de hand, ineens kregen ze ruzie en zij vertrok,zij hadden een café en ging daar op een Veldbed slapen,ik snapte toen niet wat er aan de hand was.
De vriend bood aan om in zijn huis te blijven slapen , samen met mijn vader,dus deden we dat omdat er in dat huis genoeg kamers waren
Wat zijn dat voor rechters?! Dat die 'vriend' dood is, is wel goed, hij had eigenlijk alleen nog wat langer moeten lijden,
aan een enge ziekte of zo, ja sorry dat ik 't zo zeg maar zo denk ik erover. Dat snap ik best dat je daar nog nachtmerries van hebt.
Weet verder niet wat ik moet zeggen... in elk geval sterkte en dat je maar ooit die nachtmerries kwijt mag raken. Vergeten kun je
niet dat snap ik, om maar te zwijgen over vergeven....
Het is omwille van dit soort frustratie dat ikzelf ook begonnen ben met alles van me af te schrijven... een dagboek, een boek, bloggen, ...
Sterk van je dat je het kan.
In België loopt nog veel verkeerd als het om 'verkrachting ' gaat.
Zelf heb ik geen aangifte gedaan, maar weet van anderen dat het gewoon heel slecht geregeld is...
=Wel zou ik, ondanks dat het heel knap is dat je er uberhaupt over verteld, toch eerst nalezen wat je post voordat je post. Er zitten wat schrijffouten in c.q. woorden waar je ff over moet nadenken voor het begrepen wordt (Veldveld = veldbed, alcoholieker = alcoholist terwijl ik eerst dacht aan een slijterij om even te benoemen waar ik vooral tegenaan liep).= Slachtoffers zijn zeker getekend voor het leven, heb soms nog steeds herbelevingen! maar ik heb meerdere dingen meegemaakt waardoor ik mezelf in de slachtofferrol kan blijven gooien, maar zo kom ik niet verder. Ik wens jou dat je jezelf erboven weet te plaatsen, je verleden hoeft niet je toekomst te worden, je kan dat zelf vormgeven. Hoe wil jij leven, wat wil jij doen? En werk daaraan... Zelfs als je daar komt kun je last blijven houden, maar dan haal je wel het meeste uit jezelf en het leven. Daardoor zul je gewoon weer gelukkig kunnen worden en jezelf. Ook al draag je dit rugzakje. Laat hem niet van je winnen, laat hem niet je toekomst bepalen, pak de touwtjes terug en kies voor jezelf!!!
Ik klink misschien hard, maar ik bedoel het juist heel goed: ER ZIT MEER IN JOU en dat ben je waard!!! Jij bepaalt wie je bent, niet een gebeurtenis die je heeft getekend... verder stuur ik je gewoon knuffels toe xx
In Nederland werkt het net zo meid, de straffen zijn veel en veel te laag, want je hebt levenslang..
Dikke knuffel voor jou! goed dat je van je afschrijft
van mij mogen ze verkrachters veel harder aanpakken. Hier in nl zijn de straffen ook een lachertje (voor de criminelen)