Mijn gedachten dwalen weg
Niet op papier of met woorden te verklaren
Een lach op mijn gezicht
Vlinders tot aan mijn tenen

Veel over liefde gesproken, nooit eerder begrepen
Dagen tellen als een verliefde puber
Naar hem staren en niks hoeven zeggen
Ineens lijken alle cliches door mij geschreven

Dromen met mijn ogen open
De wereld door een roze bril
Hem nooit meer loslaten
Mijzelf volledig willen geven
Alles met hem delen

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

M.J. Waal
Mooi gedicht en herkenbaar;)
Reply
Hans van Gemert
Dat is mooi!
Reply