Onze woning is getransformeerd tot broedkast. In de oven ligt op tafel een pakketje. Met sierlijke hanenpoten is mijn naam erop geschreven. Eén blik erop werpend weet ik wat erin zit. Mijn man duikt na mij de broeikas binnen en snelt gelijk naar de post.
'Hier, iets fraais voor jou.' Terwijl hij mij het pakketje aanreikt, neemt hij zelf de overige vakantiepost door.
Met klamme vingers open ik het, haal het boek eruit, klap het open en grijnzend lees ik de persoonlijke woordjes, afgetopt met een fraaie spiegelbeeldhandtekening.
'Zie je nou wel,' zeg ik trots tegen mijn man, 'dat er met mij best te lachen valt?' En ik laat hem het voorblad zien.
Zwetend lees ik hoofdstuk één. Het begint al adembenemend leerzaam. Ik snak ernaar te ontsnappen uit de hitte en in de koele achtertuin het leerproces te voltooien.
