Woelige baren maar behouden vaart

Het leek echt een vreselijke avond gisteren. Rond het eten koken begon de rode wijn te roepen. Ik kookte Italiaans en daar drink ik altijd een rode bij. Macht der gewoonte, dus mijn systeem snapte maar niet dat ik er niet aan toegaf. In een opwelling schonk ik mezelf een biertje in. Eigenlijk was ik op zoek naar het alcoholvrije bier (bij bier maakt me dat namelijk niet uit) maar omdat ik dat niet kon vinden pakte ik een 'echte'. Ik schonk mijn glas vol, nam een paar slokken, werd boos op mezelf en kieperde zowel het glas als het flesje leeg. Dit wilde ik niet!

Ik raadpleegde constant mijn 'alcohol in de hand' app. En ineens herinnerde ik me waar ik de amstel 0.0 had neergezet! Ok, dit smaakte ook prima bij mijn pasta. Heerlijk!

Uiteindelijk schonk ik rond negen in de avond een port in.  Waar ik voor mijn doen lang over deed. Ruim een half uur. Later op de avond een amaretto. Een flink glas vol. Ik realiseerde me dat ik mezelf met zo'n vol glas behoorlijk voor de gek hield. Toch voelde ik me optimistisch en blij. Ik had minder gedronken dan in tijden op dat tijdstip.

Loading full article...