Flashback: 11 december, 15.47 uur

Het park was bedekt met een dikke laag sneeuw. Hoewel je zou verwachten dat er veel volk van de sneeuw zou genieten, was het opvallend rustig. Voor Korneel en zijn beste vriend Stephen was dit de ideale gelegenheid om een sneeuwpop te bouwen. De jongens waren er al in geslaagd drie grote sneeuwballen te rollen. Stephen had kiezels verzameld voor de ogen, neus en knopen van de sneeuwman en Korneel maakte armen van takken. Even later keken de twee trots naar hun kunstwerk.

Alleen miste de sneeuwman nog iets. Een hoofddeksel. Snel plukte Stephen de muts van Korneels hoofd en zette die op die van de sneeuwman.

“Hé!” riep Korneel verontwaardigd en uit wraak gooide hij een sneeuwbal naar Stephen. Hij kon hem net afweren en rolde er snel zelf eentje. De jongens belandden in een sneeuwbalgevecht dat uitmondde in een ravotpartij. Ze lachten, schreeuwden en riepen vriendschappelijk bedoelde scheldwoorden naar elkaar. Plots struikelde Stephen en nam Korneel in zijn val mee… pardoes op de sneeuwman. Korneel belandde op zijn vriend en heel even kruiste hun blikken. Stephen keek snel weg en duwde Korneel van zich af.

“Volgens mij hebben we de sneeuwman met het kortste leven ooit gemaakt”, lachte Stephen. De jongens bleven liggen in de sneeuw en keken naar de blauwe lucht.

Loading full article...

Enjoyed this scene, "innocence" and guilt...