Vandaag neem ik je graag mee naar de Westfjorden, naar de grootste plaats van de Westfjorden: Hólmavik.

Dan denk je grote plaats? Jazeker, met ongeveer 375 inwoners is het een grote plaats, er zijn zelfs meerdere hotels en B&B's.

Dit geeft je wellicht een idee van hoe dunbevolkt IJsland eigenlijk is.

Wij verbleven in Hólmavik omdat we er een walvisexcursie wilden maken, en die hebben we ook gedaan.

Het verslag van die excursie vind je HIER (opent in een nieuw venster).

Naast de mogelijkheden voor een walvistocht vind je in Hólmavik ook het "museum of sorcery and magic", waar verteld wordt over de heksenjacht die heeft plaatsgevonden in dit gebied.

Ik heb het museum niet bezocht, simpelweg omdat we daar geen tijd voor hadden.

Ook vind je in Hólmavik het kerkje met de meest LHBTI vriendelijke uitstraling die ik in IJsland gezien heb.

Het is een vrij jonge kerk (uit 1968), de verf op de trap was nog vers toen wij er waren, het was pride month, en dat werd groots gevierd in IJsland!

Vanuit Hólmavik vertrokken wij voor een autorit over wegnummer 643.

Hiernaast zie je een foto van onze "fotografie-kaart".

Een kaart van IJsland, gemaakt door International Photographer.

Op deze kaart vind je vele fotografische hoogtepunten, en aanraders, zo ook wegnummer 643, die bekend staat om het drijfhout wat je er langs de kust vindt, en daarnaast zou het een uitdagende weg zijn om te rijden.

Ik heb eerder gezegd dat ik eerlijk zou zijn over IJsland, en dat ben ik dan ook, als ik zeg dat de uitdaging op deze weg ver te zoeken was.

Het is een onverharde weg, maar breed genoeg voor twee auto's om elkaar met het grootste gemak te passeren. Niets om je druk over te maken dus!

Los van de uitdaging (die de meeste mensen niet zullen zoeken), is het wel een mooie weg om te rijden, met prachtige uitzichten, en inderdaad veel drijfhout langs de kust.

Met geluk kun je walvissen spotten, dat is ons helaas niet gelukt, maar we hebben genoten van de uitzichten.

Geniet je even mee?

De Westfjorden zijn het oudste deel van IJsland, de lava is hier zachter van vorm dan op vele andere plekken.

In zee groeit overal zeewier op lava-banken.

Een detail van de weg, en een uitzicht:

Inderdaad veel drijfhout!

Deze kan zo in een reisgids, vind je niet?

De lange weg kronkelt langs de kust, op weg naar het eind van de wereld....

Aan "het eind van de wereld" vind je een zwembad, dat verwarmd wordt door natuurlijke bronnen. Dit is zo'n bron.

Het stoom stinkt naar zwavel, het water dat omhoog komt kookt letterlijk, je ziet de bubbels omhoog komen.

Het uitzicht aan het eind van de wereld is wel prachtig....

Voor je richting het zwembad gaat kun je afbuigen van de lange weg (je bent dan al zo'n twee uur aan het rijden.

Doe je dit, dan kom je in een klein dorpje waar een restaurant zit.

Dit is de enige plek met sanitaire voorzieningen.

Let op: wanneer je niet van plan bent iets te nuttigen in het restaurant word je naar de visserstoiletten gestuurd.

Die doen het, maar zet een knijper op je neus, en maak dat je zo snel mogelijk weg komt.

In die buurt is ook een camping, en een klein winkeltje voor dagelijkse benodigdheden.

Je moet dezelfde weg terug rijden als je heen kwam, er is geen andere mogelijkheid.

Mijn conclusie: het is een mooie weg, maar niet spectaculair.

Vergeet je zwemkleding niet!!

#vijftigtintengroen#ijsland#road643#westfjorden#uitzichten#kustlijn#drijfhout#hotpool#iamacreator