Ken je dat, het gevoel van tweede keus te zijn? Het gesprek van vorig jaar in de trein, staat mij vandaag de dag nog steeds bij. Er zaten twee mannen achter mij met elkaar te praten. Ik had mijn dopjes in mijn oren, waar Chris de Burgh het nummer Sailing away in zong. Nadat  ik hoorde dat de ene man tegen de andere zei: ‘Weet je, ik droom nog zo vaak over mijn ex. De vrouw waar ik nu bij ben, is zo gezapig, zo… ik weet niet, een beetje saai is misschien een beter woord. Mijn ex, zó anders en levendiger. Steeds vaker mis ik haar.’ De andere man mompelde iets in de trend van dat hij ook weleens over een andere vrouw droomde, gewoon ééntje voor erbij. Ik had inmiddels mijn geluid van het muziek wat zachter gezet en tegelijkertijd voelde ik mij een luistervink. Aan de andere kant had ik plots medelijden met beide vrouwen van deze mannen. Het meest eigenlijk met de vrouw van de man, die nog steeds over zijn ex droomde en zijn eigen vrouw maar saai blijkt te vinden.

Als die vrouw dat toch zou weten, wat zou dan haar reactie zijn? Je zal maar tweede keus van een man zijn. Volgens mij weet je nooit of je eerste, tweede of misschien zelfs wel derde keus van iemand bent. Je kan immers nooit in de ander zijn hoofd kijken. Niet met de ander mee dromen. Gelukkig maar, anders zouden heel wat huwelijken op de klippen lopen. Exen gaan weer met exen. De relaties duren maar kort en hevig. De klik was er en vrolijk gaat men verder door het leven. Voor je het weet komen er ouwe koeien uit de sloot, die nooit echt verzopen waren. Alles wordt weer opgerakeld en de exen gaan als single verder het leven door. Proberen het met die en die. Steeds is het net niet de kers op de taart.

Alle relaties die je hebt gehad in het verleden zullen altijd een deel van je leven blijven. Ja toch? Gewoon een stukje geschiedenis in je hoofd wat je als schokkend, liefdevol, verdrietig, grappig, vertederend kunt ervaren. Hoe dan ook, ze blijven in je geheugen gegrift. Koesteren moet je ze, die herinneringen.

Veel mensen leven hun tweede keus leven. Wist je dat? Het is een oké leven. Niets te klagen, niet verschrikkelijk erg. Best wel tevreden zijn. Er zijn immers altijd mensen die het slechter hebben.
Veel films op t.v. beginnen ook zo, omdat dit een herkenbaar punt is voor mensen. Men leeft mee en dan opeens gebeurt er iets in de film, wat alles op zijn kop zet. Zoiets dacht ik, terwijl ik het geluid van mijn muziek weer wat harder had gezet, om het gewauwel van die twee mannen niet meer aan te hoeven horen.

Loading full article...

Natuurlijk. Ik denk dat dat regelmatig voor komt. Maar ik heb het later aan hem gevraagd. Toen zei hij dat hij nooit iemand anders zou willen. Daar ga ik dan maar vanuit.
Ja, zou ik dan ook maar doen.
Tweede keus zijn is absoluut niet grappig
Nee, lijkt mij vreselijk
Mooie blok, leuk onderwerp. Ooit was ik bij een sollicitatie 2e keus, ik werd afgebeld. Later werd ik gebeld, hun 1e keus ging niet door, maar ik had toen al gesprekken voor een andere baan.
En is het die andere baan geworden?
More replies (1)
Mooie blog, pittig onderwerp....dit komt niet vaak zo ter sprake...lijkt me.
Nee, het is niet een alledaags onderwerp idd. Toch gebeurt het blijkbaar wel...
Ik ga hier eens over nadenken. Volgens mij heb ik mezelf nooit een tweede keus gevoeld maar of ik dat ook nooit ben geweest voor iemand weer ik natuurlijk niet. Leuk om eens over te filosoferen.
Ha, leuke reactie. Laat je je filosofie er hier ook op los? Zo ja, stuur je mij dan een link naar je blog?
ik niet ben al 53 jaar 1e keus.
Een tweede keuze is niet te accepteren.
Dat is idd zielig van die mannen.
Die ene is wel een grote lafaard !!
Ja erg hé? Pfff, je zal die vrouw maar zijn.
ik ben gelukkig nooit tweede keuze geweest. Wel weet ik zeker dat de tweede vrouw van mijn ex zijn tweede keuze was. Hij is nooit echt over onze scheiding heen gekomen en ik kan je vertellen dat dat ook niet echt fijn voelt...
Dat lijkt mij idd niet fijn. :(
Mooi geschreven! Ik voel me geen tweede keuze en ook mijn vriend is geen tweede keuze. Maar ik kan nog steeds onwijs weke benen krijgen van die ene vakantieliefde van jaaaaren geleden. Ik denk dat dit vooral komt door de fijne herinneringen waardoor die... Show more
Bedankt voor je mooie reactie. Ja vlinders mogen er zijn, zolang ze maar in je buik blijven zou ik zeggen. lol ;) Blij dat je het zo fijn hebt met je man!
More replies (1)
Inderdaad, uiteindelijk moet je er zelf iets van maken!
Niet bij mijn echtgenoot. Soms wel bij anderen.
Daar wordt dan gewoon over gepraat bij die anderen?