Het is echt van te zotte tegenwoordig in de zorg. Men heeft nergens geen tijd meer voor. Amper een goedemorgen lijkt er nog af te kunnen. Snel, snel en sneller is de mentaliteit geworden. Hoe kan het ook anders bij zoveel ontslagen die er vallen in de zorg. Het is te triest voor woorden. De werkdruk ligt hoog, te hoog!
Om deze werkdruk te verlagen zijn er ‘plascontracten’ bedacht. Hoe mensonterend is dit dan?
Waar gaat het heen in ons land. De ouderen hebben vroeger allemaal keihard gewerkt en zijn in een bejaarden of verpleeghuis afhankelijk van de zorg. Ja, de zorg waar ze grof geld voor neer tellen. Elke maand opnieuw. Jaar in, jaar uit. Hun zuurverdiende centjes gaan er aan op.
Dan bedenken ze een plascontract en mag je maar drie keer per dag naar het toilet. Een luier kan je om krijgen. Dat heet in mijn ogen: ‘je er makkelijk van af maken!’
Het vrouwtje waar ik een paar jaar geleden, mantelzorger voor was. Die beleefde ook de gekste dingen. Neem bijvoorbeeld haar gebit… Komt er een nieuwe verzorgster bij haar, om haar naar bed te brengen. Het ging zo..... ‘Goedenavond mevrouw ik ga u naar bed brengen.’ Mevrouw gaf meteen aan dat ze haar tanden nog wilde poetsen, maar door Parkinson dit niet zelf zo goed te kunnen doen. ‘Ja hoor, komt goed,’ zei de verzorgster, ‘ik poets uw tanden straks wel als u in bed ligt.’ ‘Dat kan niet,’ zei mevrouw. De verzorgster hoorde haar al niet meer, was een pyjama aan het zoeken. Mevrouw werd nog op het toilet gezet, kleren uit en pyjama aan en op bed. Mevrouw vroeg nog een keer: ‘Ik wil graag eerst mijn tanden nog poetsten.’ ‘Dat komt zo...’zei de verzorgster. ‘Kom dan help ik u in bed. ‘Geef me nu uw tanden maar, dan zal ik ze gaan poetsen.’ ‘Dat kan niet,’ zegt mevrouw, ‘want die zitten vast.’
Nou ja, dit heeft natuurlijk niets met het plascontract te maken, maar alles met de snelheid waar alles mee moet gebeuren. Zo werd mevrouw maar twee keer per week gedoucht. Ik deed het nog twee keer in de week, omdat ze het zo fijn vond te douchen. Nadien een heerlijk voetenbadje. Pure verwennerij.
Ik ben vroeger niet geschikt bevonden tijdens mijn stage van de verzorgingsopleiding, omdat ik te meegaand was met de bewoners en te veel aandacht voor ze had. Toen al, jaren geleden moest het allemaal al snel, snel en sneller.
Dit achterlijke ‘plascontract’ schoot mij zo dusdanig de verkeerde keelgat in, dat deze column er door is ontstaan. Stel je voor dat iemand een bed of een stoel bedenkt met een soort of kattengrit, waar de ouderen op kunnen slapen. Wel klontvormend graag en de babygeur mag ook niet ontbreken. Lekker makkelijk ’s morgens leegscheppen, bijvullen en klaar.
Degene die zo’n plascontract heeft bedacht,
heeft zijn hersens niet in tact!
2016©Vlindertje73
Mijn wekelijkse column geschreven voor Beijumnieuws.
Als je hier op YOORS ook wilt bloggen of alleen blogs wilt lezen, dan ben je hartelijk welkom in onze gezellige club.
The site to be!
Blogs, foto's, quotes, recepten en nog veel meer.... elke dag weer nieuw, keer op keer. ;)
Voel je welkom!
Je kunt je rechtsboven aanmelden en je start gelijk met 100 Yp. (Elke 1000 YP zijn 1,- euro)
