Hallo allemaal,
Ik heb fibromyalgie, maar ben het niet. Fibromyalgie is een nare ziekte, een vorm van reuma. Je ziet het niet aan de buitenkant. Je stuitert vaak tegen veel onbegrip in je omgeving, want ze zien niets aan je. Ja, als je weer eens met krukken moet lopen, of nog erger, weer afhankelijk bent van je scootmobiel.
Ik sta ‘s ochtends natuurlijk ook wel eens vrolijk naast mijn bed
en kan dan de hele wereld aan.
Tenminste zo lijkt het dan voor de buitenwereld.
Innerlijk voel ik het in mijn hoofd wel zo…..
maar dan opeens laat mijn lichaam het weer afweten.
Gelukkig heb ik veel lieve vrienden om mij heen, die mij wel begrijpen en er dan juist op die momenten gewoon voor mij zijn. Rete trots ben ik op hun. Niets is ze teveel. Appeltje, eitje zeg maar. Later zal ik daar wel eens verder over uitweiden….
De laatste tijd heb ik tijdens de wandelingen met mijn hondje Snoopy, mijn camera mee om foto’s te maken. Dit is zo leuk, dat fotograferen nu ook tot mijn hobby’s behoort. Zo kwam ik op het idee om een gedicht die ik eens had geschreven over fibromyalgie, in een foto te plaatsen. Het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf. (ahum) Een nieuw project naast mijn schrijven en fotograferen is ontstaan. Dit wilde ik even met jullie delen.
Zie hier het resultaat:
Wat vinden jullie ervan?
Je kan je niet voorstellen, wat je je niet kan voorstellen.
© Vlindertje73
