Wees voorbereid, dit ligt nogal gevoelig. Ik heb dan ook echt even zitten dubben of dat ik deze blog wel echt zou gaan schrijven. Aangezien schrijven altijd wel kan helpen om iets een plekje te geven, ben ik dan toch maar begonnen. Of ik hem plaats zie ik dan later wel weer.

Een paar weken geleden kwam een goede vriend van mij bij mij langs voor een bakje koffie en om mij even te helpen met de zware boodschappen in huis te halen. Altijd gezellig, niets mis mee. Ik had al wel door dat er iets aan de hand was bij hem en na wat door vragen van mijn kant, kwam het hoge woord eruit. Meneer was verliefd en begon er spontaan schattig bij te blozen. ‘Oh,’ zeg ik, ‘dat is toch geweldig nieuws?’ Het ligt schijnbaar nogal complext. Toch ben ik blij voor hem. Na een moeilijke periode in zijn leven verdiend hij gewoon een leuke en lieve vriendin. ‘Alleen is maar alleen, nietwaar,’ zei ik nog.

Onderweg naar de supermarkt staat zijn mond niet stil, hij praat honderduit over zijn nieuwe geliefde. Zij wereld is opeens erg roze gekleurd. Dan wanneer we de zware boodschappen in de auto hebben staan en buiten nog even een sigaretje staan te roken, vroeg ik hem of zijn vriendin eigenlijk wel van mijn bestaan af wist. ‘Ja,’ zei hij, ‘dat weet ze inmiddels ook al, alleen keek zij er wel erg bedenkelijk bij.’ ‘Oh,’ zei ik, ‘jammer ja, ze heeft van mij immers niets te vrezen. Wij zijn alleen maar goede vrienden.’ Hij had haar verteld, dat ie naar mij toe zou gaan. Schijnbaar keek ze zo vreemd en bedenkelijk dat hij maar had gezegd; ‘ja, eigenlijk gewoon maar een kennisje hoor.’

Loading full article...