Hoe ik mijn vriendschappen zie….
Heel gelukkig voor mij,
heb ik veel vrienden aan mijn zij.
Vrienden dichtbij mij maar ook ver weg,
afstand betekend niks, dat is wat ik zeg.
Een gesprek door de telefoon,
is bij afstand heel gewoon.
Je weet, er wordt toch aan je gedacht,
en dat geeft je weer een beetje kracht.
Mijn vrienden dichtbij of ver weg,
kan ik door en door vertrouwen dat is wat ik zeg.
Op hun allen ben ik zeer trots,
ze zijn voor mij een hele grote rots.
Zij geven mij de kracht om door te gaan,
en niet stil te blijven staan.
Bij al mijn pijn en verdriet,
al zie ik mijn vrienden even niet.
De vrienden die dicht bij me zijn,
zoeken me vaak op en dat vind ik erg fijn.
Ze helpen mij waar ze kunnen,
hun vrolijkheid is wat ze mij gunnen.
De vrolijke stemmen door mijn huis,
maaien mijn gedachten tot gruis.
Tot het hele kleine brokjes zijn,
zo verdrijven zij mijn pijn.
De pijn is dan niet weg uit mijn lijf of verdwenen,
maar er is al wel een glimlach verschenen.
Die mijn gezicht oplicht,
dat brengt mij op een ander inzicht.
Al die vrolijkheid doet me altijd erg goed,
ik ga er weer tegen aan, met goede moed.
© Vlindertje73
