The Fool On The Hill galmt op repeat door mijn koptelefoon terwijl dat exact is wat ik nu aan het doen ben. Ik ben de gek op de heuvel, en ik vlucht, vlucht voor mezelf, voor mijn omgeving, voor de woorden in mijn hoofd die schreeuwen dat het tijd wordt om te kiezen. Kiezen tussen blijven, werken voor wat er is, met de hele administratieve rompslomp die er bij komt kijken. Of gewoon doen waar ik het best in ben. De deur achter mij dicht slaan, en vluchten. Vluchten naar de volgende dimensie, als het even kan. Een dimensie vol woorden en inspiratie. Met een eigen versie van de roze olifanten uit de welgekende Dumbo-scène. Hallucinant en zorgeloos. Welke wordt het. En vlucht ik alleen. Of neem ik op zijn minst, de laptop deze keer mee. De hele wereld rond.

Loading full article...