Vluchten
Sara schuift onrustig heen en weer. De klap komt steeds weer naar boven. Ze was te gehaast. Waarom is ze vanmorgen ook niet eerder van huis gegaan? Ze moet rustig blijven. Omwille van haar dochtertjes.
‘Mam, we zijn ruim op tijd, heel veel mensen zijn nog voor ons.’
Sara knikt instemmend. Haar ogen flitsen heen en weer. Van de wijd openstaande deur die toegang geeft tot de wachtruimte naar een alternatieve vluchtroute. Nooduitgang, leest ze en volgt in gedachten de pijlen.
Maar ze vlucht niet. Niet nu. Niet vanuit haar veilige cocon. Dan maar de feiten onder ogen zien. Sara weet wat vluchten is. Echt vluchten, uit Ivoorkust.