Voetenwerk
De spanning om te snijden en zenuwen in alle pezen, hoewel onnodig alsook overbodig. De zondag vrijaf en een weekeind Noordwijk met als hoofddoel de 10e 10. Daarna verblijven we in een #tinyhouse aan het strand en is er een reservering bij 'Villa de Duinen' voor twee.
De eerste deuk in het gestelde vertrouwen was het ontbreken van startnummers met Tante Pos. Bij de vuurtoren - gemakkelijk te vinden, dat dan weer wel - een klein uurtje voor het startschot de viercijferige deelnamecode in ontvangst mogen nemen om klaar voor de start nog even een espresso langs de lippen te laten glijden bij een schattig strandtentje.
Eenmaal in het mij toegewezen startvak was de eerste stap voor het zetten van de eerste stap het instellen van mijn persoonlijke tijdwaarneming in combinatie met muziek. Daarna hanschoentjes aan, om te ontdekken dat niet mijn instelling maar die van de digitale dienst aanpassing vereist. Handschoentjes uit, opnieuw wat geshuffel in m'n playlist en in het startschot weg op weg.
Handschoentjes moesten nog aan, smartphone zat nog niet op z'n plek, blik al wel op oneindig - of in elk geval 10,000 meter - maar tot overmaat van ramp was de wirwar aan wandelaars voor mijn voeten zo welig aan het tieren dat ik me in Nijmegen waande en dacht dat dag 1 van 4 de hort op ging.
Met een sub-45 in m'n hoofd moest ik kiezen tussen alle zeilen bijzetten en onbehoorlijk onmenselijk obstakels overlopen of genieten op het gemakkie. Met ruim een minuut tijdverlies halverwege de tweede kilometer zag ik pas op wat voor ondergrond we liepen en had ik al geen zicht meer op de groep waar ik bij had willen zitten vanaf de start.
Comment with a minimum of 10 words.