Volkstuintje 23, jonge handen in de modder.
In de laatste week van december 2016 ben ik de huurder geworden van tuintje 23 bij tuinvereniging de Koppel in Aarle-Rixtel.
Waarom zou iemand die nog niet bejaard is daaraan beginnen? Nou dat zal ik heel kort toelichten.
Ik ben 32 jaar en zit door omstandigheden de rest van mijn leven thuis. Nu lijkt dat voor sommigen een heerlijke gedachte. Maar geloof me als je al jaren thuis zit kan dat best vervelend zijn. Want bedenk het volgende maar eens: al je vrienden zijn aan het werk, de muren komen op je af, je gevoel iets nuttigs te doen verlies je, vrijwilligerswerk is vrijwillig maar niet vrijblijvend en de reden dat ik thuis zit zorgt er voor nu nog voor dat ik niet altijd de mentale kracht heb om te komen. O en ik ben eigenlijk een buiten mens maar ik moet dan wel bezig kunnen ipv in een stoel te gaan zitten.
Hoewel de grond zelf best wel goed was het er wel een puinhoop.
Het pad was overwoekerd met gras, de omheining bestond uit verkeersborden, er lag allerlei afval en twee hopen zand met troep er tussen. Van een uitgedroogde kikker tot verpakkingen van hartmedicatie.
Wij waren vroeger ook een van de jongste leden van de volkstuinvereniging, voor ons was gezond eten voor onszelf en later de kinderen belangrijk. Ik heb altijd al interesse voor de natuur gehad en kan moeilijk stil zitten dus dat kwam goed uit.