Het is over en voorbij
Het leven was te zwaar
Terug naar de aarde en de klei
Een enkel vluchtgebaar
Niemand kon je tegenhouden
Niets was doordringbaar tot jouw geest
In je eentje wist je aan dit einde te bouwen
Dat grieft me nog het meest
Zou zo graag die steun willen zijn
Die hulp, die je zo nodig had
Maar mijn bereik, het was te klein
Jij, die niet om mij verlegen zat
Het ga je goed, waar je ook bent
Ik zal je missen, mijn vriend
Ik vond je een fijne vent
Heb dit dan ook niet verdiend
Maar het was jouw wil
Jouw laatste groet, ik heb hem gelezen
Het is hier treurig, ik ben stil
Het is zo, het moest zo wezen
Welterusten, slaap zacht
Ik zal je nooit vergeten
Ik weet dat je op me wacht
je hebt je van je taak gekweten
