Het is niet omdat het een chocolademunt is met een gouden papiertje er rond dat atleten in hun gouden medaille bijten. Maar waarom dan?

Een aantal redenen liggen aan de grondslag van dit gebruik.

Natuurlijk eerst en vooral omdat de persfotografen dit vragen en dan doet de gelukkige atleet dit zonder er verder over na te denken.

Maar de eigenlijke uitleg stamt uit de tijd van de 'Gold Rush'. Vele mensen trokken naar plaatsen waar goud zou te vinden zijn. De 'golddiggers' van die tijd beten in de goudkleurige stukjes die ze vonden. Er bestaat ook naast goud namelijk een delfstof dat men pyriet of klatergoud of ijzerkies noemt (fool's gold). Wanneer je een deukje kan bijten in het goud dan is het echt, pyriet is echter sterker dan onze tanden en als het dus niet lukt om een print van je tanden in goud te laten, dan is het maar het minderwaardige pyriet of fool's gold. Vroeger werd getest of gouden munten wel echt waren of enkel maar belegd waren met een klein laagje goud of zelfs met een goedkopere stof uit dezelfde kleur. 

Loading full article...