Vriendschap.

Iedereen op de wereld heeft vrienden waar je vast alles mee kunt delen. Ik had ooit ook een hele goede vriendin, we leerde elkaar ongeveer zo een 7 jaar geleden kennen op school. Wij mochten elkaar eerst niet, maar ineens groeide we heel snel naar elkaar toe nog sneller dan wij gedacht hadden. Wij leken zelfs op elkaar qua innerlijk dan precies hetzelfde. Na praten en praten werden wij goede vriendinnen. Een jaar later werden wij zelfs beste vriendinnen, we hadden altijd de grootste lol lachte om alles en iedereen en kwamen zelfs gewoon niet meer bij. School werd zelfs helemaal gek van ons maar we waren nu eenmaal beste vriendinnen door dik en dun. Wij steunde elkaar altijd, stonden voor elkaar klaar vroegen altijd advies aan elkaar. Jaa ik hoor u al denken dat is een "mooie" vriendschap. Tot gisteren, ze vroeg mij of ik haar kon helpen omdat ze ruzie met haar vriend had, tuurlijk want vriendinnen helpen elkaar. Op een gegeven moment stuurde ze mij een appje, en zei ze waarom ik contact met hem zoek. Waarop ik zei "jij wilde dat ik met hem ging praten". Wat ik op dat moment allemaal naar mijn hoofd gesmeten kreeg was voor mij een druppel teveel en heb een dikke streep door onze vriendschap gezet. Ik was een triest figuur, moest eerst mijn eigen leven op orde krijgen voordat ik met haar leven bemoeide , ik was gek in me hoofd en moest haar maar bedanken dat zij mijn moeder en de politie gebelt heeft om te vertellen waar ik zat met mijn vriend in Spanje. (Zie blogs ongelukkig /1/2/3.) Ze heeft mijn emotioneel gemanipuleerd en nog veder kapot gemaakt dan ik al was. Ik was hoop en vertrouwen aan het opbouwen wat al best veel moeite kostte, maar ik ging er voor! En dankzij iemand die ooit mijn beste vriendin was ben ik weer waar ik ooit stond in mijn leven toen ik iedereen over mij heen liet lopen.