Waarom borderline zo afschuwelijk is!
Automutilatie en suïcidale gedachten zijn een verontrustende onderdeel van veel psychische aandoeningen, maar voor degenen die worstelen met borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD), is het risico extreem.
In feite is automutilatie en suïcide pogingen zo overwegend bij BPS dat het de enige psychische stoornis is die dergelijk gedrag omvat als onderdeel van de diagnostische criteria. Bijna 80% van de mensen met een borderline-stoornis is melding van een voorgeschiedenis van zelfmoordpogingen en zelfmoord variërend tussen de 8-10%. Dit aantal is 50 keer groter dan die gevonden in de algemene bevolking, volgens een analyse van 2014 bij BPS onderzoek van de Substance Abuse en Mental Health Services Administration (SAMHSA).
Dan is er zelfdestructief gedrag zoals zichzelf snijden, branden, slaan, haren uit trekken, hoofd-bonzen, en de huid-nijpen, vaak ook extreem veel tatoos. Meer dan driekwart van de mensen met een borderline-stoornis vertonen ten minste één van deze acties, met een studie uit 2008 waardoor het aantal dichter bij de 90% ligt. De redenen variëren en kunnen overlappen maar meestal zijn:
In mijn optiek zal iemand de hele reis terug moeten maken naar het allereerste trauma. En ja dat gaat gepaard met heel veel pijn, heel veel emotie. En ja dat is een langdurende weg omdat je onderweg terug ook nog de opgestapelde trauma's tegen komt die je niet kunt negeren. Pas als je uitgekomen bent bij het allereerste trauma, die verwerkt, kun je weer op gaan bouwen. Gelukkig is er nu wel meer aandacht voor (jeugd)trauma verwerking maar helaas nog steeds ook de andere kant, die van verwerping en ontkenning van jeugdtrauma's.