bonfacenjuguna36

· 17 Jan 2022

Follow Following

Waarom vieren we de vierde juli

De vierde juli staat vaak bekend als Onafhankelijkheidsdag. Het is sinds 1941 een nationale feestdag geworden, maar de vieringen van de Onafhankelijkheidsdag dateren uit de Amerikaanse Revolutie in de 18e eeuw. Continentaal Congres bracht op 2 juli 1776 hun stem uit ter ondersteuning van de onafhankelijkheid, en de afgevaardigden uit de 13 koloniën bevestigden de Onafhankelijkheidsverklaring, dat is een historisch document geschreven door Thomas Jefferson. 4 juli wordt herdacht als de geboorte van de Amerikaanse onafhankelijkheid sinds het jaar 1776, met evenementen variërend van vuurwerkshows, optochten en muziekconcerten tot veel meer informele familiefuncties en barbecues.

De geschiedenis van vierde juli

Weinig kolonisten wensten totale vrijheid uit Groot-Brittannië toen de Revolutionaire Oorlog in april 1775 begon, evenals degenen die dat wel deden, werden bestempeld als radicalen.

Vanwege de groeiende anti-Britse gevoelens en de verspreiding van revolutionaire ideeën zoals die geportretteerd in Thomas Paine's kaskrakerpamflet „Common Sense”, uitgebracht in het begin van 1776, steunden veel meer koloniën de onafhankelijkheid tegen het midden van het jaar dat volgde.
Richard Henry Lee, een afgevaardigde uit Virginia, introduceerde een motie die opriep tot onafhankelijkheid van de koloniën tijdens de bijeenkomst van het Continentale Congres op 7 juni in Pennsylvania State House (dat later Independence Hall werd) in Philadelphia.

Het Congres ging door met het verzetten van een stemming over de resolutie van Lee te midden van een verhit debat, maar benoemde een 5-mancommissie - waaronder Roger Sherman van Connecticut, Thomas Jefferson van Virginia, John Adams van Massachusetts, Robert R in New York en Benjamin Franklin in Pennsylvania, - om een formele verklaring op te stellen ter validatie van de part ways met Groot-Brittannië.

Het Continentale Congres stemde bijna unaniem voor Lee's onafhankelijkheidsvoorstel op 2 juli (De delegatie van New York onthield zich van stemming, maar stemde later bevestigend). Op dezelfde dag ging John Adams verder met het schrijven aan zijn vrouw Abigail en verklaarde dat 2 juli „zou worden herdacht, door opeenvolgende generaties, als het grote jubileumfestival”, met „Pomp and Parade Games, Sports, Guns, Bells, Vreugdevuren en Illuminaties van het ene einde van ons continent naar het andere”

Het Continentale Congres accepteerde formeel de Onafhankelijkheidsverklaring op 4 juli, die substantieel werd opgesteld door Jefferson. Hoewel de echte stemming voor onafhankelijkheid plaatsvond op 2 juli, is 4 juli sindsdien de dag geworden ter herdenking van het begin van de Amerikaanse onafhankelijkheid.

Vieringen van 4 juli beginnen vroeg

In de jaren voorafgaand aan de revolutie organiseerden kolonisten jaarlijkse festiviteiten van de verjaardag van de koning, met belluiden, vreugdevuren, processies en toespraken. In de zomer van 1776 herdachten sommige kolonisten echter de geboorte van de onafhankelijkheid door nepbegrafenissen voor koning George III te organiseren, wat het verlies van controle van de monarchie over Amerika symboliseert, evenals de triomf van vrijheid.

Vreugdevuren, optochten, concerten en het afvuren van zowel kanonnen als musketten gingen vaak vooraf aan de eerste openbare lezingen van de Onafhankelijkheidsverklaring, die kort na de passage begon. Terwijl het Congres zich nog steeds bezighield met de voortdurende oorlog, organiseerde Philadelphia de eerste verjaardag van onafhankelijkheid op 4 juli 1777.

Om de verjaardag van de vrijheid in 1778 te herdenken, gaf George Washington al zijn soldaten dubbele rantsoenen rum, en Massachusetts werd de allereerste staat die 4 juli een officiële staatsfeestdag verkondigde in 1781, een paar maanden voor de cruciale Amerikaanse overwinning in de slag van Yorktown.

Na de Revolutionaire Oorlog vierden Amerikanen elk jaar Onafhankelijkheidsdag, met gebeurtenissen die de opkomende politieke leiders van het nieuwe land in staat stelden bewoners aan te spreken en een gevoel van eenheid te bevorderen. Op 4 juli 18e eeuw begonnen de 2 grote politieke partijen, de Federalistische Partij en de Democratisch-Republikeinen, afzonderlijke vieringen te organiseren in verschillende belangrijke steden.