Waarom vieren wij Pinksteren?

In dit artikel staan wij erbij stil dat de kerk door God is ingesteld en dat tongentaal een teken is van de doop in de Heilige Geest. Geeft dit jou een nieuwe kijk op het christelijke Pinksterfeest? En wat houdt dit in voor jou?

Wat aan Pinksteren voorafgaat

Pinksteren is het laatste grote christelijke feest, na de hierna genoemde feesten. Met Kerst wordt gevierd dat Jezus Christus als mens op aarde kwam. Met Pasen vieren wij dat Jezus Christus uit de dood is opgestaan en leeft in een verheerlijkt lichaam. Met Hemelvaart vieren we vervolgens dat Hij de aarde heeft verlaten en op een wolk naar de hemel is opgevaren.

En dan lijkt het erop dat Gods bemoeienis met de mensen op aarde tot het verleden behoort. Maar…. Is dat ook zo? Nee dus, want op de 50e dag na Pasen – het woord Pinksteren betekent 50 – komt God in een nieuwe gedaante terug naar de aarde. Gods Heilige Geest wordt uitgestort.

Wat gebeurt er op de eerste Pinksterdag?

Op die dag worden de volgelingen van Jezus Christus vervuld met de Heilige Geest, zo lezen wij in Handelingen 2. Zij krijgen – zoals Jezus hen al beloofd had – kracht om in een vijandige omgeving vrijmoedig te spreken over de opstanding van hun Heer. En dat niet alleen in hun Aramese taal, die lang niet door alle aanwezigen op dit internationale feest verstaan werd. Nee, zij spraken in voor hen onbekende, maar voor de omstanders bekende talen.

Het was een verbazingwekkend fenomeen. Ongeletterde mannen die door de hele menigte begrepen werden. Vele mensen verbaasden zich erover dat zij hen in hun eigen taal hoorden spreken. Of men nu uit Egypte kwam of uit Mesopotamië, Cappadocië of Rome, of van waar ook ter wereld, men hoorde de boodschap en begreep de woorden.

Mensen vroegen zich dus af wat hier toch aan de hand was. Was dit openbare dronkenschap? Daar werd absoluut aan gedacht. Maar ja, hoe verklaar je dan dat er zulke zinnige woorden uit hun mond kwamen. Dat kon het dus niet echt zijn. Nee, gelovig als de meesten van hen diep van binnen waren, drong het besef toch door dat hier meer aan de hand was. De Goddelijke dimensie aan dit geheel was onmiskenbaar aanwezig.

De tongentaal – zoals dit verderop in de Bijbel genoemd wordt – is het teken bij uitstek dat een gelovige vervuld is met de Heilige Geest.

Een nieuw fenomeen op aarde

Zo kon het gebeuren dat op die dag – 7 weken na de opstanding van Gods Zoon – een nieuw fenomeen het licht zag. De kerk werd die dag geboren. Het aantal gelovigen – later Christenen genoemd – steeg met 3000. Een spectaculaire groei, zeker relatief gezien. Over deze geboorte schreef ik onlangs het volgende gedicht.

Gedicht: De kerk geboren

Wij vieren met het Pinksterfeest

dat God ons gaf Zijn Heilige Geest.

Elke keer als ik dit lees,

ervaar ik hoe het is geweest

op die feestdag in Jeruzalem,
waar God Zelf aan de mens Zijn stem
gaf om Zijn eigen woord te spreken!
Hoezo: diep in het glas gekeken?

Wat klonk leek onverstaanbaar luid,
maar juist daar sprak Gods leiding uit.
Immers, van waar ter wereld ook,
ieder ontving zijn deel, zijn "strook"
van wat God ons te bieden heeft.
En dat is omdat Heer Jezus leeft!

Er werd die dag iets nieuws geboren;
de kerk vond daar haar ochtendgloren.
Door God Zelf die dag ingesteld,
heeft de kerk Zijn Woord overal verteld.
Om God daarvoor onze dank te tonen,
mogen wij keer op keer weer samenkomen.

Waarom kerk? Is dat nog een vraag?
God eren hoort altijd, ook vandaag!

Wat betekent Pinksteren vandaag de dag nog?

Je kunt je nu natuurlijk inbeelden dat met de geboorte van de kerk Gods werk op aarde voltooid is. Dat God Zich niet langer met de aarde en de mensheid hoeft te bemoeien. Alle middelen zijn ons nu gegeven en verder kan de mens het wel op eigen kracht. Immers, kennis en kunde nemen in de loop der eeuwen hand over hand toe. Gods hulp hebben wij absoluut niet meer nodig.

Maar als je goed nadenkt, als je echt je gezonde verstand gebruikt, is dat dan een realistisch idee? Of droom je dan van een schijnwereld, van een utopie?

Met de geboorte van de kerk begon volgens mij het leven van de gelovige christenheid pas. Er was absoluut nog geen sprake van volmaaktheid of voltooiing. En dus had God zogezegd nog veel werk te verrichten om Zijn plan uit te werken. En daarbij maakt Hij gebruik van mensen, georganiseerd in de geloofsgemeenschap die kerk genoemd wordt.

De doop met de Heilige Geest is nog steeds actueel

In de eerste gemeente werd voor mensen gebeden als zij (pas) tot geloof gekomen waren. Zij werden – net als de discipelen op die eerste Pinksterdag – vervuld met de Heilige Geest. Zij ontvingen diezelfde kracht en vrijmoedigheid om erop uit te gaan en te getuigen van wat God voor hen had gedaan.

En dat is – en dan spreek ik ook uit persoonlijke ervaring – nog altijd actueel. Ook nu nog worden christenen wereldwijd vervuld met de Heilige Geest. Weet je hoe ik dat bijvoorbeeld ook weet? Ik weet dat er wereldwijd mensen “in tongen spreken”. Mensen spreken onverstaanbare klanken uit terwijl zij in gebed zijn. Maar het bijzondere is dat dit geen ongecontroleerde gebeurtenis is. Een mens wordt niet “overgenomen door een of andere geest”. Het is niet zo, dat hij niet meer zelf kan beslissen of hij zich uit. Nee, iemand die op deze manier spreekt heeft de volle controle over zijn mond. Hij is volledig bij zijn verstand en wordt (in zijn geloof) opgebouwd, omdat deze woorden gericht zijn op en tot eer van God.

Pinksteren, het feest van de oogst; een nieuwe dimensie

Daar waar Pinksteren plaatsvindt op de dag van het joodse oogstfeest, is de link denk ik heel helder. Er wordt op die dag een nieuwe oogst binnengehaald. Vele nieuwe gelovigen werden toegevoegd aan dit nieuwe fenomeen, de kerk. En de groei van deze nieuwe vruchten is het werk van God Zelf. De Heilige Geest – soms afgebeeld in de vorm van een duif - daalde neer op aarde. God heeft absoluut de leiding over Zijn eigen werk, daar ben ik heilig van overtuigd.

Natuurlijk vinden we in de kerk veel door mensen ingebrachte gebruiken en tradities, maar de kern is en blijft een instelling door onze Heer en Heiland Zelf. Veel mensen denken bijvoorbeeld bij het begrip “kerk” aan een gebouw. Maar dat heeft eigenlijk niets te maken met de kerk, zoals die door God is ingesteld.

Centraal staat namelijk het samen God eren en van Hem leren. Dat is dan ook de plaats waar God kan bewegen en waar ook anno 2017 nog steeds vele wonderen en tekenen gebeuren.