Mijn oma was een vreemde vrouw. Als kind ging ik wel bij haar logeren. Zij stond 's morgens heel vroeg op om cake te bakken. In een enkel geval appeltaart. Alles werd precies afgewogen. Ze bakte cake met ganzeneieren. De lekkerste cake die ik ooit heb gegeten. Zelf at zij er niet van. 


Meestal zat zij op haar troon, ongenaakbaar, te #breien. Met name voor anderen. Ik heb haar nooit iets zelfgebreids zien dragen. 


Het was de oma die je levertraan gaf, je voor 1 half melkwit gesneden naar de miniscuul kleine warme bakker stuurde en direct kocht waarvan je zei "goh dat is leuk". 

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

jolandemooij
Ja als vrouw had je vroeger veel te slikken. 
Reply
Schorelaar
Heel goed verhaal, stand ophouden hoorde echt bij die tijd. De vuile was niet buiten hangen. Maar vooral ook je eigen droom niet volgen. Dingen die 'ons soort mensen' niet doet, niet zien. Jammer dat ook de oude dag haar niet wijs en mild heeft gemaakt.
Reply
wakeupkitty
Het is idd verdrietig dat ze zo in haar verlies/gemis is blijven hangen
Reply
Encaustichris
Ik zag het voor me. Met lijn 1 naar de stad, herkenbaar (ik ging met Oma met lijn 3)... Er spreekt verdriet en respect uit je blog. Deze blijft wel even hangen...
Reply
wakeupkitty
Bedankt voor het lezen
Reply
VampireMeerkat
Wat apart. Het verhaal begint leuk, maar daarna lijkt ze steeds minder plezierig te worden.
Reply
wakeupkitty
Wellicht was zij zo, liep haar leven ook zo.
Reply
Alie Engelsman
Mooi geschreven. Je ziet je oma zo voor je. Bijzondere vrouw dus.
Reply
wakeupkitty
Jezelf wegcijferen is denk ik bijzonder
Reply
Daantje l
Wat triest om altijd zo verbitterd te zijn...volgens mij is het dan ook moeilijk om dingen nog op waarde te schatten.
Wel erg goed geschreven!!! Leest heerlijk weg
Reply
wakeupkitty
Ze sprak en klaagde weinig, als ze wat zei dan was het ontkenning, vooroordeel (heilig overtuigd zijn van) of een zin over wat haar dwars zat/oud zeer/verloren leven.
Reply
Marjolein
ik hou van die oude familieverhalen. Mijn oma was ook een verbitterde vrouw die geen kinderen wilde, maar er 5 kreeg, waaronder een drieling! Wie weet schrijf ik ook eens over haar, ik weet heel weinig van haar.
Reply
wakeupkitty
Het is erg iets te moeten wat je niet wilt. Jouw oma viel dus in "de prijzen". Ik heb aan de hand van mijn herinneringen gezocht naar feiten en zoek nog. Tenslotte kan een herinnering ook vertekend of onjuist blijken. Het positieve van mijn oma was wel dat... Show more
Reply
The Original Enrique
Een triest verhaal van jouw oma waar ik mijzelf in herken. Dat zij ongelukkig was ligt er dubbeldik bovenop.
Kan ook niet anders. Als ze nooit iets gekregen heeft wat ze wou. Alleen maar dromen en illusies loslaten...
Reply
wakeupkitty
Zij was altijd ziek sinds haar 18e kon/wilde niets. Heeft beslist perioden heel hard gewerkt en geprobeerd er wat van te maken. Veel geleden en blijven hangen in... een eenzaam leven met uiteindelijk een man die haar op zijn sterfbed niet meer wilde... Show more
Reply
marijke
mijn vader was van 1914 en heeft in Ede gewoond. Ik ging in de grote vakantie altijd naar mijn oma in Ede. Mijn ouders dus ik ook woonde in Amersfoort. Wie weet hebben ze elkaar wel gekend.
Reply
wakeupkitty
Dat zou goed kunnen. Ede was toen nog niet zo groot. Mijn grootouders zijn in Amersfoort getrouwd (ik weet nog niet waarom daar).
Reply
Hans van Gemert
Ze had het niet gemakkelijk, of ze maakte het zichzelf niet gemakkelijk. Jammer, een leven met gemiste kansen...
Reply
wakeupkitty
Daar denk ik ook steeds aan. Het was een andere tijd maar niet over dat zeer heen kunnen stappen. Van niets, arm rijk worden en alles kunnen doen... wellicht is er zeer dat langer dan een mensenleven duurt om over heen te raken. Vergeven is makkelijker gezegd dan gedaan... vergeven is ook iets anders dan vergeten...
Reply
Katrien
Je oma had het niet gemakkelijk.
Reply
wakeupkitty
Ze deed haar best vermoed ik maar het gevoel ontbrak. Dat compenseerde ze door alles te kopen (heen met niets en terug met een koffer vol), het dropje voor het slapen gaan.
Reply
johan_jongedijk
ja toch fijn zo.n oma. het zal niet gemakkelijk zijn geweest maar ook niet voor oma zo te lezen . leek zo verbitterd neergezet ook
Reply
wakeupkitty
Mijn oma was beslist verbitterd. Ik denk niet dat er veel gevoel in haar over was. Ik vermoed dat zij uitgehuwelijkt was.
Reply
Soberana
Arme oma! Haar leven was zo te lezen niet gemakkelijk: waarschijnlijk raakte ze daardoor zo verbitterd.
Reply
wakeupkitty
Het was een grote tegenvaller in combinatie met het eeuwige gevoel vannwat de buurt wel niet zal zeggen, denken.
Reply
GeGe
Pff wat een verhaal ik denk dat er achter elk verhaal een ander verhaal schuilt
Reply
wakeupkitty
Trouwen met die oude man, kinderen krijgen, haar eigen droom nooit kunnen leven zat haar heel hoog vermoed ik.
Reply