Samen: Rondje buren

Bestaat de goede buur wel?

Mijn eerste aanvaring was met een onderbuurman toen ik in de flat kwam wonen. Hij hielp gelijk even mee de bank uit de verhuiswagen in huis tillen en vond dat ook de binnenkomer voor zijn gratis sex. Hij sloeg mijn voordeur in met een bijl.

In dezelfde flat woonde een poetszieke, verveelde bovenbuurvrouw die elke ochtend om 9:30 uur koffie wilde drinken, een boven buurvrouw die vroeg of ik geen geluid wilde maken als ik ging bevallen omdat zij daar niet tegen kon, een Armeense die haar baby op zondag liet verhongeren en vervuilen en mijn naaste buren hadden dagelijks ruzie waarvan ik mocht mee genieten en ik dood nerveus werd.

Na mijn verhuizing kreeg ik buren die graag klaagden over mijn hond die steeds los liep terwijl ik.haar aan de lijn deed. Dat ik als alleenstaande daar kwam wonen zinde de buurvrouw niet. Het raadsel van de loslopende hond wist ik op te lossen. Ik zag de buurvrouw (+50 jaar) over mijn schutting klimmen en mijn hond losmaken. Toen ik haar op heterdaad betrapte was deze klacht verholpen.

Na wederom een verhuizing werd mijn ex met losse handjes mijn buurman. Dit was geen succes. 

De onderbuurvrouw paste tegen betaling op mijn kind. Tenminste... dat dacht ik. Zij werd bij haar vader gestald terwijl zij elders ging schoonmaken. De vader, na later bleek, die haar en haar zus jarenlang sexueel misbruikt had en waar zij haar kind nooit zou achter laten. Daarnaast stond mijn dochter bij haar nogal eens in de hoek in de gang omdat? 

Via de gemeente kreeg ik met urgentie een andere woning. Mijn ex werd mijn overbuurman. Ook niet echt geweldig dus weer tijd om te verhuizen.

Ik kreeg een maisonette woning. Mijn onderbuurman was schilder, alcoholist en zag mij en mijn geld wel zitten. Hij nam elke kans waar om voor mijn deur te staan en te klagen. Zo zou ik eens waterschade aan zijn schilderijen hebben toegebracht (ik mocht in natura betalen). Hij bezat een smerig klein keffertje dat mijn dobermann het leven verzuurde. Op advies van de politie moest ik de hond buiten voor de deur leggen in plaats van binnen.

Wederom tijd om te verhuizen. Nu maar meer dan 100 km verderop. Helaas een ex zwager en schoonzus als buren (de overige buren kan ik mij niet herinneren omdat ik weinig thuis was).

Verhuizen maar weer. Nu naar een "camping" waar je permanent mag wonen. Een van de buren is de beheerder. Net failliet en hij doet er alles aan om de alleenstaande, werkende moeder het leven te verzuren en financieel uit te kleden. De overige buurmannen willen mij héél graag helpen.

Weer verhuizen. Een straat met klagende buren, boze overburen. Zij gaan letterlijk in mijn voortuin staan om te roddelen zodat ik mijn voordeur niet uit kan. Di t in een dorp waar je beter je adres niet kunt zeggen. Het blijkt dat de vorige bewoner en de overburen flinke ruzie hadden en zich (met vuurwapen) op elkaar hebben uitgeleefd.

Op naar een ander huis, de leefsituatie is ondraaglijk. 

De naaste buurvrouw ligt in het ziekenhuis en overlijdt. De nieuwe buren zijn een jong, luidruchtig stel. Zij hebben wat met harde muziek, drugs, afval verbranden in de tuin zodat mijn ramen nooit open kunnen, het in brand zetten van afvalcontainers en honden. 

De honden hebben ook wat met elkaar. Zij maken elkaar letterlijk af en er moet er dus wel eens één vervangen worden. Zij gaan 6 weken met vakantie terwijl de honden achterblijven in de tuin. Rond middernacht komt iemand een poging doen ze te voeren.

De buren vertrekken en er komt een alleenstaande, werkende moeder met 1 dochter. De dochter doet heel wat (luidruchtige) dingen waarvan moeder geen weet heeft. De buurvrouw verhuist en er komen nieuwe buren. Een jong stel. Zij is aardig (timide) hij een kampbeul die denkt mij wel aan te kunnen.

De overige achterburen houden zich bezig met klagen over het tijdstip waarop de auto gestart wordt om naar het werk te gaan, klagen over de kat (die zij zelf lokken en voeren). Klagen over de hond (zij verzamelen handtekeningen om mij uit de woning te laten zetten) en sturen met regelmaat de dierenbescherming en politie op mijn dak.

De enige normale buur zit aan de andere kant. Een stel dat ruzie heeft (ik mag van zijn woordkeuze genieten) en een autistisch kind dat urenlang op de verwarmingsbuizen slaat, 's morgens om 4 uur al op de trampoline staat te springen (ook uren lang) en lente, zomer en herfst doorbrengt met het gooien van waterballonnen in mijn tuin die als vieze, gesmolten resten vast plakken aan mijn kunstgras.

Na jaren besluit ik toch maar weer te verhuizen... hoe mijn huidige buren zijn kun je in veel van mijn blogs én de blogs hieronder lezen.

Hierbij het Pestgedicht van Enrique. Zeker het lezen en overdenken waard!