De schoen is voor het laatst gezet voor dit jaar, misschien wel voor altijd.
Eerlijk gezegd voelt dat wat raar. Vorig jaar vroegen wij ons af of het niet tijd is om te vertellen hoe het zit. Dit mede door de financiële nood (verhuizing, veel vervangen en ziekte).
Niet dat ons #Sintfeest daar ooit onder geleden heeft. Hoe klein en hoe krap bij kas ik ook zat, Sint werd gevierd, aan verlangens werd voldaan. Het Sintfeest is dan ook altijd 1 van mijn #spaarpotjes geweest en zal dit vermoedelijk ook altijd blijven.
Besloten hebben wij niets te vertellen. Het kwartje was dit jaar definitief gevallen. Mede door de #anti-Zwarte Pieten demonstranten.
De schoen werd dus niet gezet na de intocht van Sint & Piet (die wij niet gekeken hebben. In plaats hiervan een Sinterklaas film op dvd en daarna elke avond een aflevering van Slot Marsepeinstein ook op dvd).
Het schoencadeau lag dus op tafel de volgende ochtend.
Dit bracht enige twijfel.
Uiteindelijk werd het toch schoen zetten, een zoon die alleen zong voor het eerst in zijn leven en de keer daarop 2 zingende kinderen die schuchter vroegen of zij hun schoen mochten zetten.
De laatste schoen is nu gezet en het is bijna zover, het jaarlijkse feest wordt gevierd. Een feest voor groot en klein. Precies zoals het was toen ik klein was en mijn ouders en grootouders.
Onlangs las ik hoe iemand vertelde wel een grote familie te hebben, maar samen vieren niet echt werkte.
Hoe vier je dan Sint & Piet (of een ander feest) als je alleen bent?
De oplossing voor het Sinterklaasfeest alleen was: elke maand voor jezelf een cadeau voor x-euro (in dit geval €5,-) kopen en op #Sinterklaasavond is het dan uitpakken geblazen en genieten van warme chocolademelk en Sintsnoepgoed (je zou ook iets van je spullen kunnen inpakken en dan eind van het jaar kijken als je het uitpakt of je er blij mee bent, zo niet kan het weg).
Top idee. Tenslotte is niets zo belangrijk als jezelf #verwennen.
Het zou voor mij werken, want ik zou zeker vergeten wat er allemaal ingepakt is (dat heb ik ook met de surprises die al in de zomervacantie gemaakt worden).
Gekochte dingen zouden voor mij wel op te moeten maken zijn. Wierook, (oude) kaas, drop en een marsepeinbroodje bijvoorbeeld. Het prettige is dat mijn kinderen ook dergelijke (eetbare)wensen hebben.
Ik wil wel graag mijn eigen kaas, drop én marsepein, want een keer niet hoeven delen is wel zo fijn (nee moeder deelt niet met liefde alles met haar kroost dat is een zeer groot misverstand, net als dat moeder dolgraag de halfopgegeten etensresten van haar kinderen wil opeten).
Dit jaar vieren wij pas na 5 december.
Dat gaat beslist in de snoep uitgaven schelen. Wie weet bewaar ik het afgeprijsde wel voor volgend jaar of het jaar daar op (als ik het vergeet en niet bijtijds vind).
Is snoepgoed na een jaar of langer nog goed? Ja hoor.
Dit hebben wij vanmorgen na het leeghalen van onze schoenen wederom ondervonden.
Tijdens mijn afgelopen #ontspullingsdagen vond ik namelijk een tas snoepgoed met als inhoud:
- 2 chocoladeletters (die met stroopwafel gisteren al opgegeten die met smarties is er nog),
- 1 zak kikkers/muizen,
- 1 zak Sint-schuim en
- 1 zak chocoladekruidnoten.
Een hele aangename en smakelijke verrassing in deze dagen.
Waar dat snoepgoed vandaan kwam? Daar moest ik nog wel even over nadenken. Het was nog over. Vorig jaar had ik namelijk een Sinterklaaszak gevuld met cadeaux en snoepgoed aan een gezin gegeven. Het teruggevonden snoepgoed was hier een rest van.
Wij gaan het Sintfeest wat later vieren dus we doen op 5 december het Sintspel, kijken een Sintfilm op dvd en eten de laatste paar speculaasjes op.
Omdat er bij het Sintspel een pakje per persoon moet zijn en dit doorgegeven moet worden, zijn er wat dingen uit huis ingepakt. Is iedereen straks toch nog blij met het "hebbeding" van een ander.
