Sjaak, lui en drammer, moest de koe op het Zeestermarktplein, verkopen. Elke euro was er door gedraaid. Hij pakte zijn fiets, gooide de standaard van de haak en vloog er vandoor. Liep de koe te langzaam dan prikte hij haar met een pincet.
Een man die dat zag wilde de koe ruilen tegen een bloemkoolplantje. Sjaak ergerde zich aan het slome dier, maar eiste meer, namelijk een walnootboompje.
De bomenstaak groeide in 1 nacht naar het reuzenhuis. Sjaak klom omhoog, drong zich listig naar binnen en verstopte zich achter de afwasborstel. Viel er wellicht iets te stelen?
Reus' kip met gouden eieren was zijn eerste slachtoffer. Daarna stal hij diens goud. De toverharp liet zich niet bespelen en sloeg alarm. Toen de jongen omlaag vluchtte, was hij de sjaak. Hij struikelde over een wasknijper en viel dood uit de bomenstaak.
Net als in het echte leven zijn sprookjes zelden mooie levensverhalen met een goede afloop. Opvallend genoeg worden luie, arme, verkwistende mensen vaak beloond. En hun slechte gedrag (liegen, stelen, zin doordrijven) wordt goedgepraat alsof het een heldendaad is.
Dit verhaal wilde mijn mijn zoon herschreven zien. Ergernis: het slecht afschilderen van de reuzen puur omdat zij reus zijn (en natuurlijk zijn zij lelijk om te zien). De vriendelijkheid van de reuzin wordt meerdere keren misbruikt.
Dit sprookje doet mee aan de schrijfuitdaging van: FrutselenindeMarge (140w juli zeester).
Ook de 10 woorden uit de "schrijfuitdaging juni" van Hans van Gemert zijn hierin opgenomen.
