Krekel vierde graag vakantie, hij vrat alles wat los en vast zat. Bloemkool, walnoten en voorraad van anderen. Hij was een ster in parasiteren en gaf geen euro uit.
Terwijl Mier met kunst en vliegwerk het werk deed, bracht Krekel een zee van tijd door op het plein. Als hij geen thuis had gehad was hij er niet heen gefietst.

Aan elke zomer (vakantie) komt een eind. Het was winter. Mier zat thuis bij de haard. Het wasknijpervuur knetterde, haar voorraadkast was vol. Krekel, mager als een pincet, blauw van de kou, klopte aan.

Mier keek hem langdurig aan en zei, terwijl zij haar bril van haar haakneus schoof, het hele jaar vakantie vieren en gratis eten en nu moet ik delen? Jij hebt geen afwasborstel aangeraakt! Vergeet het maar en gooide de deur voor de neus van Krekel dicht.