Stories: De stokoude schoenmakers kleine gastjes
Er was eens een stokoude schoenmaker die bleef bij zijn leest, zoals ik uit goede bron heb vernomen. Hij zat aan de afgrond aan het plein. Door de bank genomen stond hij op voor dag en dauw, werkte zich uit de naad (zo nodig dag en nacht) en was nooit te beroerd zijn handen uit de mouwen te steken.
Te pas en te onpas werd er bij hem aangeklopt.Voor iedereen had hij een vriendelijk woord over. Hadden zijn klanten geen cent op zak, dan zei hij niet: Laat uw schoen maar hangen, maar gaf die op de pof mee. Hij kon dan zelf keer op keer de rekening betalen.
Goede raad is duur. Was het niet de hoogste tijd het tij te keren? Spijkers met koppen te slaan in plaats van zelf de broekriem steeds aan te trekken?
Zeker weten, maar dat was tegen dovemans oren gezegd, de schoenmaker kon het niet over zijn hart verkrijgen klanten op de kast te jagen. Geen haar op zijn hoofd die daar aan dacht en zo waaide er nooit een andere wind en bleef hij op een houtje bijten.
