In de herfst van hun leven maakte de timmerman voor zijn vrouw een dochter. Zij was levensecht.
De prins wilde met haar trouwen, eiste dat zij naar het paleis kwam. Onderweg smeet de timmermansvrouw haar met een steen in het meer en riep om hulp. Iedereen stormde het water in. Een beeldschoon meisje werd er uit gehaald.
De prins mocht haar pas na de bruiloft zien, maar toen weigerde zij. Tot driemaal toe trouwde de beledigde prins daarom met een ander. Ook toen bleef haar deur potdicht. Zij was hartelijk voor de nieuwe vrouwen, kookte en gebruikte haar vingers, die zij bakte en frituurde. Toen de nieuwe vrouwen dat probeerden stierven zij.De razende prins staat voor de deur van de timmermansdochter. Als het stormt hoor je hem. Hij mag er pas in als hij geen lange tenen meer heeft.
Afbeelding: pixabay.com
In 1880 schreef Carlo Collodi het verhaal van een marionet (dit werd later Pinokkio). Ca. de helft van de Turkse verhalen gaat over het hebben van kinderen en kinderen maken uit hout, steen, was, katoen, deeg, enz
Met dit verhaal doe ik mee aan de schrijfuitdaging van FrutselenindeMarge zie HIER
Al mijn blogs (ook de lange) zijn liggend geschreven met de smartphone en met 1 vinger getypt. Zie jij taal-/typefouten hoor ik het graag.
