Toen Kater genoeg euro’s gespaard had, nam hij verlof en ging op bedevaartstocht. De muizen waren verbaasd. Zij zaten ook op hete kolen, maar... waren blij. Straks hoefden zij niet meer bang te zijn. Een pelgrim was te vertrouwen, in de haak, was wat de kleine, grijze muizen altijd gepredikt kregen. Beter, heiliger kon niet. 

Bij terugkomst stonden zij rijen dik, van wal tot plein, klaar om te begroeten. Zij hadden opgeruimd, de afwas gedaan, hun haar geborsteld, bloemen mee en zongen vrolijke noten. 

Kats houding leek bescheiden, hadji waardig, maar de oude, dronken muizendokter was maar net voor de “Wasknijper & Pincet” toen hij van zijn fiets afvloog. Hij zag Kats blik! Een vos verliest zijn haren, niet zijn streken, zei hij, misschien was Kater gewoon vakantie vieren. De aard van het beestje verandert niet na een keertje Mekka.