Stories: Pikzwartje

Lang geleden voor de euro bestond, werd in een grijs en grauw land, Pikzwartje gevonden. Niet tussen de spruitjes of bloemkool, maar in de boerenkool. Zij kwam onverwachts, was ongewenst en geen goede fee, heks, god of duivel kon daar iets aan veranderen. Pikzwartje was klein. Niet zo klein dat zij in een walnootdop paste, maar wel zo klein om vergeten te worden en in het ziekenhuis te belanden. Daar was zij beter af, want haar boze moeder had al 1 ongewenst kind aan de varkens gevoerd, 1 op sterk water gezet en 1 met het badwater weggegooid. 

Waar Pikzwartjes moeder verscheen vloog en knikte iedereen. Zij was de harteloze koningin waar iedereen voor sidderde, ook de kleine, zwarte koning die zij had gekocht. Als de harteloze koningin niet verscheen, zat zij op haar kamer voor de spiegels. Zij had er vier, want spiegels zijn onbetrouwbaar en liegen wat af. Pikzwartjes moeder was altijd druk, niet alleen met haar spiegels, maar ook met haar potjes en flesjes. Schoonheid zit tenslotte van buiten en niet van binnen. 

Zij had weinig tijd zich om het kind te bekommeren, al was de gedachte aan haar huid genoeg aanleiding om een stevige schrobbering te geven. Niet met waslap of afwasborstel, maar staalborstel. Hielp dat niet dan werd zij ingesmeerd met teer en in het verdomhoekje gezet. Voor Pikzwartjes welzijn was het bittere zaak er niet te zijn. Nietzijn kon Pikzwartje goed, vooral als zij opgesloten zat in de kast.