Gisteren heb ik de film: The forest weer eens gekeken. Deze film gaat over een vrouw die haar vermiste tweelingzus gaat zoeken in het Aokigahara bos in Japan. Aokigahara wordt ook wel de "Zee van bomen" genoemd. Het ligt op de Noord-West flank van de berg Fuji.
De west kant van Aokigahara, waar meerdere grotten zijn, die in de winter gevuld zijn met ijs, is een geliefde bestemming voor toeristen en schoolreisjes.
Het bos heeft een historische reputatie als thuis van de yurei: de geesten van de doden uit de Japanse mythologie. En deze geesten spelen in de film dan ook een rol. Van het pad afgaan kun je beter niet, is het advies. Ook wie verdrietig is of verdriet in zich draagt, kan het bos beter mijden. Van dit verdriet maken de geesten gebruik en je verliest jezelf. Je gaat dingen zien en horen die er niet zijn. Dit advies slaat de hoofrolspeelster natuurlijk in de wind.
In de afgelopen jaren is het bos ook internationaal bekend geworden als het zelfmoord bos.
Aokigahara wordt soms genoemd als de meest favoriete plaats om zelfmoord te plegen in Japan. In 2003 zijn er 105 lichamen gevonden. In 2005 hebben meer dan 200 mensen een poging gedaan waarvan het bij 54 is gelukt.
In maart zou het aantal zelfmoorden in Japan op zijn hoogst zijn. Daar is het dan het eind van het fiscale jaar.
Eerlijk gezegd kan ik mij goed voorstellen dat het een troostende gedachte is om, als je het niet meer ziet zitten, te sterven tussen wie hetzelfde voelde als jij.
Like it
Applause
QR Code
