Till was een rotzak. Dat was hij al bij geboorte. Het kon gekomen zijn doordat zijn petemoei hem na de doop, in beschonken toestand, liet stuiteren in de modderpoel in de achtertuin, maar die kans was klein. Etters worden gewoon geboren.

Hij was de nagel aan zijn vaders doodskist. Vader Claus werd niet oud. Lui van aard werkte Till niet, bracht zijn moeder aan de bedelstaf, maakte schaamteloos haar euro's op en dreef de spot met haar.

De pastoor ergerde zich dood. Helemaal nadat Till de miswijn omruilde voor azijn en poten onder stoelen uitzaagde. Voor Till was alles grappig. 
De bangeriken lachten schaapachtig mee en zo werd Till grappenmaker van de eeuw.

Nadat hij de pastoor in zijn hemd had gezet belandde hij op het schavot. Eindelijk kon het volk zich, met rotte bloemkolen én walnoten, met Till vermaken. 

- wordt vervolgd -

Loading full article...

Ik erger mij nu al aan Till ;)
een sprookje in meerdere delen, ik ga het lezen
Lekker figuur die Till. Ik zie 2x link inloggen staan
Zeker een ... figuur. Bedankt voor het laten weten. Ik zag het vaker staan. Geen idee hoe dat komt.
Wat een druiloor, die Till.
Sommige hebben het echt zich. 
ik heb ook wel zin om Till te bekogelen.
Ik zal een paar mandjes extra walnoten, grote bloemkolen, rotte tomaten en eieren extra laten aanrukken
De verhalen van Till zijn hilarisch: ik verheug me op het vervolg!
Leuk te horen... wordt vervolgd
Hij is er nog aardig beroemd mee geworden :-)
Dat moet in ieder geval heel veel te maken gehad hebben met domme koningen en mensen die houden van leedvermaak en pesten.