Een gespreid bedje (140w)
Dit is een vervolgverhaal op "Hard van leer trekken"
Het lag er eenzaam en verlaten bij, het leek morsdood, het zelfgebakken brood.
Zij had het gemaakt. Voor het eerst sinds lange tijd.
De knip op de beurs, zuinigheid met vlijt had het jarenlang voorkomen tot haar grote spijt.
In de keuken hoorde hij zingen
en praten tegen de kat,
de heerlijkste geuren drongen zijn neusgaten binnen,
terwijl hij lag in bad.
Nee, niet in een kuip warm water, gewoon in het ledige, niets.
Hij moest toch ergens slapen en iets was beter dan niets.
Loading full article...
marijke
5 years ago
broodpap ik heb het vroeger thuis vaak moeten eten. Was er geen fan van....
ElisabethsMagazine
5 years ago
Leuk geschreven.
Hans van Gemert
5 years ago
Lekker!
