Walpurgisnacht - aan de vooravond van Beltane

De Walpurgisnacht vindt haar oorsprong in verschillende voor-christelijke tradities die op de vooravond van 1 mei plaatsvonden. Één van die tradities is het Keltische Beltane feest en een andere was de Vanadisnacht (dis van de Vanen, dis = voorouder), een feest gewijd aan de Godin Freya (Vanadis is een naam van Freya). De Vikingen herdachten in deze nacht ook het offer van Odin waarmee hij toegang kreeg tot de geheimen van de runen der wijsheid. Ze ontstaken vuren om kwade geesten op een afstand te houden, omdat juist dit een tijd was dat de grenzen tussen de levenden en de doden zwak waren.

De godin Freya

De Vanadisnacht werd gevierd in de nacht van 30 april op 1 mei waarbij vuren ontstoken werden en geliefden elkaar vonden. Deze nacht was ook geschikt voor het doen van voorspellingen. Ook hierin speelt de godin Freya een rol. Naast seksualiteiten vruchtbaarheid was zij ook gedreven in de magische specialismen. Daarmee was ze de beschermgodin van de Völva's, sjamanka's die in trance liederen zongen (galdr), bezweringen uitspraken (seidh) en het lot voorspelden (spá) van de aanwezigen.

Ze zouden zowel het verleden als de toekomst kunnen verklaren. Deze kunsten werden vooral aan vrouwen toegeschreven. Wanneer zij enkel de kunst van de voorspelling bezaten werden zij ook wel Spákona's genoemd. De völva werd als fjölkunnig (volkundig, 'kundig in veel') beschouwd, wat wil zeggen, dat zij naast het bezit van nog andere kennis en kunde, zowel de kunsten van seiðr en spá als die van galdr machtig was. De naam Walpurgis komt van de Godin Walburga en de abdis Walburga (710 - 779 na nul), een katholieke heilige die gebruikt is om het eeuwenoude Vanadis feest te kerstenen. In het oud-hoogduits wordt Walburga Walpurgis.

Kenmerken van het feest zijn de vruchtbaarheid en de dunne scheiding tussen leven en dood. In de Keltische mythologie en het Gaelisch is dit het een magisch tijd waarop de grenzen tussen de normale werkelijkheid en de Andere Wereld vervagen en er dus allerlei wonderlijke dingen kunnen gebeuren. Anders dan tijdens Samhain wanneer de doden toegang hebben tot het rijk der levenden, kunnen nu de levenden omgekeerd hun wereld verlaten en bij voorbeeld het elfenrijk bezoeken.