okaforpeacee

@ladyprowess · 08 Dec 2021

Follow Following

Wanneer is Coloured TV uitgevonden?

Kleurentelevisie was een opgewonden maar geen nieuw idee aan het einde van de 19e eeuw. Een Russische wetenschapper met de naam A.A.

Polumordvinov bedacht een systeem van draaiende Nipkow-schijven en concentrische cilinders met spleten bedekt met rode, groene en blauwe filters. Maar hij was ver voor op de technologie van de dag; zelfs de meest elementaire zwart-wittelevisie was tientallen jaren verwijderd. In 1928 gaf Baird demonstraties in Londen van een kleurensysteem met behulp van een Nipkow-schijf met drie spiralen van 30 diafragma's, één spiraal voor elke primaire kleur in volgorde. De lichtbron bij de ontvanger bestond uit twee gasontladingsbuizen, een van kwikdamp en helium voor de groene en blauwe kleuren en een neonbuis voor rood.

De kwaliteit was echter behoorlijk slecht.
In het begin van de 20e eeuw ontwierpen veel uitvinders kleursystemen die er goed uitzagen op papier, maar die technologie van de toekomst vereiste. Hun basisconcept werd later het „sequentiële” systeem genoemd.

Ze stelden voor om de foto te scannen met drie opeenvolgende filters rood, blauw en groen. Aan de ontvangende kant zouden de drie componenten zo snel achter elkaar worden gereproduceerd dat het menselijk oog de originele veelkleurige afbeelding zou „zien”. Helaas vereiste deze methode een te snel scansnelheid voor de ruwe televisiesystemen van de dag. Ook zouden bestaande zwart-witontvangers de foto's niet kunnen reproduceren. Sequentiële systemen werden daarom omschreven als „niet-compatibel”.”

Een alternatieve aanpak - praktisch veel moeilijker, zelfs in het begin zelfs ontmoedigend - zou een „gelijktijdig” systeem zijn, dat de drie primaire kleurensignalen samen zou uitzenden en dat ook „compatibel” zou zijn met bestaande zwart-witontvangers. In 1924 ontwierp Harold McCreary een dergelijk systeem met behulp van kathodestraalbuizen. Hij was van plan om een aparte kathodestraalcamera te gebruiken om elk van de drie primaire kleurencomponenten van een foto te scannen. Vervolgens verzendt hij de drie signalen tegelijkertijd en gebruikte hij voor elke kleur aan het ontvangende uiteinde een aparte kathodestraalbuis. In elke buis, wanneer de resulterende elektronenstraal het „scherm” -uiteinde trof, zouden daar gecoate fosforen de juiste kleur oplichten. Het resultaat zou zijn drie gekleurde afbeeldingen, elk samengesteld uit één primaire kleur.

Een reeks spiegels zou deze afbeeldingen vervolgens in één beeld combineren. Hoewel McCreary dit apparaat nooit echt heeft laten werken, is het belangrijk als eerste gelijktijdige octrooi, evenals de eerste om een aparte camerabuis te gebruiken voor elke primaire kleur en gloeiende kleurfosforen aan de ontvangende kant. In 1929 zonden Herbert Ives en collega's van Bell Laboratories 50 lijnen kleurentelevisiebeelden uit tussen New York City en Washington D.C. dit was een mechanische methode, waarbij gebruik werd gemaakt van draaiende schijven, maar één die de drie primaire kleursignalen tegelijkertijd over drie afzonderlijke circuits stuurde.

1950 keurde de FCC de kleurentelevisie van CBS en bijbehorende uitzendnormen goed voor onmiddellijk commercieel gebruik. Van de 12 miljoen bestaande televisietoestellen konden echter slechts een paar dozijn het CBS-kleursignaal ontvangen, en na slechts een paar maanden werden de uitzendingen verlaten. Vervolgens, in juni 1951, onthulden Sarnoff en RCA met trots hun nieuwe systeem.

Het ontwerp gebruikte dichroïsche spiegels om de blauwe, rode en groene componenten van het originele beeld te scheiden en elk onderdeel te focussen op zijn eigen monochrome camerabuis.

#wanneer #tv