Wanneer werd fotografie uitgevonden?

De uitvinding van fotografie heeft een lange weg afgelegd in zijn relatief korte geschiedenis. In bijna 200 jaar ontwikkelde de camera zich van een gewone doos die wazige foto's naar de hightech minicomputers bracht die te vinden zijn in de huidige DSLR's en smartphones.

Fotografie werd uitgevonden in 1822 toen de eerste foto werd gemaakt door Joseph Nicéphore Niépce (uitgesproken als „nyeps”). Helaas zijn de eerste voorbeelden van Niépce's werk verloren gegaan in de geschiedenis, maar hij heeft nog steeds de titel van de oudste nog bestaande foto, genomen in 1826.

Zijn proces gebruikte een camera obscura om beelden vast te leggen die werden blootgesteld aan tinnen platen met bitumencoating.

Blootstelling duurde vaak uren vanwege de beperkte lichtgevoeligheid van beschikbare materialen.

In 1829 waren er andere uitvinders en kunstenaars; Louis Daguerre, werkte samen met Niépce om het fotografieproces te verbeteren. Na de dood van Niepce zette Daguerre zijn werk voort, en het proces evolueerde naar wat nu bekend staat als de daguerreotypie, die in 1839 voor het eerst publiekelijk werd getoond.

Datzelfde jaar nam Robert Cornelius het eerste zelfportret, en portretstudio's met daguerreotypieën werden kort daarna populair.

De volgende zijn de drie die een belangrijke rol speelden bij de ontwikkeling van moderne fotografie.

• Daguerreotypie: Niépce's experiment leidde tot een samenwerking met Louis Daguerre. Het resultaat was de creatie van de daguerreotypie, een voorloper van moderne film.

Een koperen plaat werd bedekt met zilver en blootgesteld aan jodiumdamp voordat deze aan licht werd blootgesteld.

Om het beeld op de plaat te creëren, moesten de vroege daguerreotypieën tot 15 minuten aan licht worden blootgesteld.

De daguerreotypie was erg populair totdat het eind 1850 werd vervangen door emulsieplaten.

• Emulsieplaten: emulsieplaten of natte platen waren minder duur dan daguerreotypieën en vereiste slechts twee of drie seconden belichtingstijd. Dit maakte ze veel geschikter voor portretfoto's, wat destijds het meest gebruikte gebruik van fotografie was. Veel foto's uit de burgeroorlog werden geproduceerd op natte platen.

Deze natte platen gebruikten een emulsieproces dat het Collodion-proces wordt genoemd, in plaats van een eenvoudige coating op de beeldplaat. Het was in deze tijd dat balgen aan camera's werden toegevoegd om te helpen bij het scherpstellen.

Twee veel voorkomende soorten emulsieplaten waren het ambrotype en het tintype.

• Ambrotypes gebruikten een glasplaat in plaats van de koperen plaat van de daguerreotypieën.
• Tintypes gebruikten een blikplaat. Hoewel deze platen veel gevoeliger waren voor licht, moesten ze snel worden ontwikkeld.

Fotografen moesten chemie bij de hand hebben en velen reisden in wagons die ook dienst deed als een donkere kamer.

• Droge platen: in de jaren 1870 maakte fotografie weer een enorme sprong voorwaarts. Richard Maddox verbeterde een eerdere uitvinding om droge gelatineplaten te maken die qua snelheid en kwaliteit bijna gelijk waren aan natte platen.

Deze droge platen kunnen worden opgeslagen in plaats van naar behoefte te maken. Dit gaf fotografen veel meer vrijheid bij het maken van foto's. Het proces maakte ook kleinere camera's mogelijk die met de hand konden worden gehouden. Naarmate de belichtingstijden afnamen, werd de eerste camera met een mechanische sluiter ontwikkeld.
#wanneer #fotografie