Warboel
Een bol wol, helemaal in de war. Ken je dat? Naarstig op zoek naar het begin, druk bezig met uitpluizen, helemaal de focus kwijt. Na lang zoeken vind ik het pluizig rafelige uiteinde. Hoe deed mijn moeder dat ook al weer? Vingers bevochtigen en dan maar draaien? Of de schaar pakken en zo schuin mogelijk knippen. Beide keuzes zijn geen optie. De kluwen zit in mijn hoofd. Mijn vingers kunnen niet bij de hersenen komen, een inkeping maken in mijn verwarde brein lukt evenmin.
Ligt de oplossing in ontdekking van nieuwe materialen? Katoen wellicht? Of toch synthetisch? Of stoïcijns vast blijven houden aan de bron?
De finishlijn in zicht, maar waar is de meet?
De oorsprong van het denken. Bij het uitpluizen vallen vezels totaal uiteen.