Wat als alles misgaat? (#schrijfuitdaging #januari2018)

Zaterdag 27 januari… De zon schijnt door de gordijnen heen. Het wordt een mooie dag! Ik draai me nog even om, want opstaan dat is nog niet voor mij vandaag. Ik hoor buiten wat mensen praten. En dan kom ik ineens tot het besef dat de dag nog beter wordt! Het is namelijk de dag waarop ik in de namiddag een verjaardagsfeestje heb met daar aansluitend een galabal. Er is dus een heel programma voor vandaag, want ik moet me ook nog klaarmaken natuurlijk. Ondertussen is het al 9u gepasseerd en ik haast me uit bed. In alle haast schuif ik uit aan de mat die ik naast mijn bed heb zitten. Ik val hard op mijn achterste en voel dat dat morgen wel een blauwe plek kan worden. Achja, zorgen voor morgen! Snel naar beneden, de keuken in, snel een yoghurt pakken en ik eet die terwijl ik op mijn gsm zoek naar het weerbericht. Gelukkig geen regen, dan kan ik mijn leuke nieuw jurkje aan doen. Ik ga naar de badkamer om mijn tandjes te poetsen. Maar de tandpasta blijkt op te zijn… Dan maar de princessentandpasta van mijn zusjes. Tijd om mijn jurkje aan te doen. Ondertussen is het toch al 10u gepasseerd en ik word opgehaald om 12u stipt. Maar waar is mijn jurkje? Ik begin terug te denken in de tijd, waar heb ik die voor het laatst gezien? Oh nee! Ik heb die enkele dagen eerder in de wasmachine gezet om die te wassen. Ik ren naar de wasmachine, doe die open en er komt een gigantische stank uit. Mijn mooi zwart jurkje ziet ondertussen groen… Die is goed om weg te smijten! Maar het is al veel te laat om naar de winkel te gaan… In paniek wandel ik terug naar de woonkamer. Heel het huis stinkt nu… Dan maar even een kaarsje aansteken met een lucifer. Dan kijk in naar de keukentafel. Daar zit een leuke zwarte tafelkleed op. Zou ik het durven om die te gebruiken als jurk? Ik pak de tafelkleed, een schaar en wat naald en draad. Ik begin eraan. Ik wikkel de tafelkleed rond mij en begin te denken hoe ik die het best kan maken. Na wat geklungel begint het meer en meer op een kleedje te lijken. Na een tijd ben ik toch wel tevreden en besluit ik mijn zelfgemaakt jurkje aan te doen. Ik kijk in de spiegel, en je zou niet eens denken dat het een tafelkleed is. En op dat moment gaat de bel. Gelukkig, ik heb een jurk en ben klaar om te vertrekken…