Kees en Ans zijn al jaren getrouwd en ogen als een gelukkig stel. Op een dag komt Kees binnen en zegt, "Je kunt aan het werk in het warenhuis naast het bedrijf, waar ik werk. "Ans kijkt hem aan en wil blij zijn maar ze voelt zich op die plek niet echt gewenst. De keren dat ze op het bedrijf kwam, waar hij zelf werkte hing er een rare stille sfeer. De mensen waren aardig maar toch ze kon ook niet zeggen, waar het gevoel vandaan kwam. 

Ze had er daarna ook nooit meer bij stil gestaan,ze kwam er gewoon niet graag. Ze was wel blij dat ze eindelijk kon solliciteren en de dag daarop gingen ze samen er heen. Toen ze de winkel in liepen, keek Ans naar de kassa's om de mensen daar te begroeten maar ze kreeg alleen maar boze blikken van de twee meiden achter de kassa's en de twee jongen bij die hun stonden keken Ans ook al niet vrolijk aan.

Kees zei, "we gaan die kant," en wees de andere kant op. Daar kwam een vrouw aan die haar vriendelijk aan keek en zei, "Goedemiddag, Ik ben Sanne en heb gehoord van uw man dat u hier komt solliciteren." Ans knikte en gaf haar een hand. "Dan zou ik graag via de email uw CV willen ontvangen." Ik zal het e-mailadres op een papier schrijven. Als u even mee loopt dan pak ik een pen en papier bij de kassa. "Kees blijft in de bij de Vlees afdeling staan en kijk daar zijn ogen uit. Sanne vraagt aan Ans of ze wel gewent is aan een piet precies want dat is de man waar ze mee samen gaat werken is dat en erg streng. Alsof ze Sanne haar ook liever niet bij hun aan het werk wil hebben.    

Daar staan ze bij de kassa's en de mensen daar kijken haar op geen enkele manier aan. Ze negeren haar totaal maar Ans kijkt hun ook niet meer aan en houd zich nog alleen bezig met wat ze aan het doen zijn. Sanne geeft haar het briefje en ze nemen afscheid. Ans loopt naar Kees die ondertussen bijna weg loopt te kwijlen bij de vleeswaren.  

"kom", zegt Ans, "ik wil een paar van die broodjes, waar je me altijd lekker mee loopt te maken." Samen lopen ze naar de brood afdeling, waar van allerlei lekkere broden, broodjes en zoete broodjes op het schap liggen. De man achter de balie staat heel stil en groet wel maar geeft bijna geen antwoordt als Kees hem wat vraagt. Voordat Kees tegen hem uitgepraat is loopt de man al weg. Kees kijkt verbaasd en Ans ook.... want dit zijn toch allemaal die aardige mensen, waar hij soms dagelijks over praat. 

Loading full article...

Wat intriest voor Ans
Leuk geschreven. Ik heb een beetje medelijden met Ans. Ik hoop dat Ans werk vindt en Kees moet ze maar thuislaten, zoals Hans zegt!
Daar wil je inderdaad niet werken, wel heel mooi geschreven! En er komt dus een vervolg als ik de reacties hieronder lees ;)
Bedankt voor je compliment is altijd fijn om te horen. Ja klopt en dat wil ik snel doen want anders blijft het verhaal in mijn schrift vind ik... Show more
Wat een raar bedrijf! Als ik Ans was, zou ik ergens anders solliciteren.
Zei ik al ik ga verder schrijven en ben van plan morgen weer verder te gaan
Kees valt een beetje door de mand :-)
Ik denk dat Ans zelf maar iets moet zoeken en Kees vooral thuis moet laten bij het solliciteren!
Ja toch ik ga nog een verhaal er over schrijven misschien vind Ans werk