Wat is China's religie?

China is een land met een van's werelds oudste beschavingen. Het heeft wereldwijd de grootste bevolking en is ook een van de twee meest bevolkte landen in Oost-Azië. Het wordt beschouwd als een opkomende macht omdat het sinds 1978 een snelle economische groei doormaakt.

China werd opgericht op het communisme, maar na de dood van Mao Zedong in 1976 begon China onder Deng Xiaoping van het communisme naar het socialisme te verhuizen. De Chinese grondwet garandeert de vrijheid van godsdienst voor haar burgers. Het woord „religie” kan worden gebruikt om een reeks overtuigingen, waarden of praktijken te beschrijven die mensen vaak associëren met het concept.

Geloven Chinezen in God?

China wordt erkend als een atheïstische staat, maar de meeste burgers beoefenen verschillende vormen van religie. Chinese religie is een complexe mix van traditionele overtuigingen en praktijken uit verschillende regio's, ontwikkeld door de geschiedenis heen.

Tegenwoordig is ongeveer 83% tot 92% van de Chinese bevolking atheïsten. Ongeveer zes procent van de Chinezen volgt traditionele religies, zoals het boeddhisme, het taoïsme en animistische volkstradities. Naarmate de tijd verstrijkt, zijn veel burgers begonnen te geloven in God dankzij de vrijheid van godsdienst.

Wat is China's religie?

Er zijn vijf belangrijke religies toegestaan in China:
• Boeddhisme
• Taoïsme
• Islam
• Katholicisme
• Protestant

De meest populaire hiervan is het christendom, met meer dan 67 miljoen volgelingen in China vandaag. De tweede grootste is het taoïsme, met ongeveer 20 miljoen.

De regering probeert de religieuze praktijk te beheersen via de door de staat gerunde Chinese Patriottische Katholieke Vereniging en vereist dat alle gebedshuizen zich bij de regering registreren.

De Chinezen beoefenen volksgodsdienst, waaronder overtuigingen in lokale goden en verering van voorouders. Tegenwoordig identificeren meer dan 100 miljoen mensen zich als beoefenaars van traditionele geloofssystemen zoals confucianisme, taoïsme of volksreligieuze sekten zoals shenisme (animistische) praktijken die geen lidmaatschap van een religieuze organisatie met zich meebrengen.

Welke religie is verboden in China?

De Chinese grondwet garandeert godsdienstvrijheid voor zijn burgers; de regering staat burgers alleen toe om de vijf belangrijkste religies te beoefenen. De Chinese overheid staat deze vijf religies alleen toe omdat ze als „vrij van bijgeloof” worden beschouwd.

Hoewel vijf religies in China zijn toegestaan, zijn andere overtuigingen dat niet. Falun Gong is bijvoorbeeld een religieuze beweging met meer dan 70 miljoen volgers die in China zijn opgericht. De Chinese overheid staat echter niet toe dat deze beweging wordt beoefend omdat ze vinden dat het indruist tegen hun ideologie en hun bestuur verstoort.

Chinese godsdienstwetten

De Chinese grondwet biedt haar burgers de vrijheid van godsdienstige overtuiging. Het beperkt echter ook het niveau waarop een individu zijn godsdienst in de samenleving kan beoefenen door bepaalde activiteiten die schadelijk worden geacht voor de samenleving te beperken.

Het artikel van de Chinese grondwet stelt dat „Burgers van de Volksrepubliek China genieten van de vrijheid van religieus geloof.” De grondwet bevat echter vijf „handelingen die de openbare orde van de samenleving aantasten” die niet zijn toegestaan. Deze handelingen omvatten het verstoren van de sociale orde, het in gevaar brengen van de nationale veiligheid, het schenden van de legitieme rechten en belangen van anderen, het schaden van openbare eigendom of het verstoren van de sociale orde.

Aangezien de grondwet deze bepaling heeft, staan de huidige wetten van China niet toe dat openbare religieuze praktijken buiten door de overheid gecontroleerde religieuze instellingen.


#China

#Chinese

#ChinaReligion