drkemcolian26

· 14 Dec 2021

Follow Following

Wat is een chromosoom? :

In de kern van elke cel van alle levende organismen wordt het DNA-molecuul gecondenseerd tot draadachtige structuren die bekend staan als chromosomen. Elk chromosoom is samengesteld uit DNA, dat vele malen strak wordt opgerold rond eiwitten die worden genoemd histonen die de structuur ondersteunen.

Chromosomen kunnen niet worden gedetecteerd in de kern van de cel - zelfs niet onder een microscoop - wanneer de cel zich in een niet-verdelende fase bevindt. Het DNA waaruit chromosomen bestaat, wordt echter dichter en strakker verpakt tijdens celdeling en is dan onder een microscoop te zien. De meeste informatie die onderzoekers over chromosomen weten, werd door hen geleerd door de chromosomen te observeren tijdens celdeling.
Elk chromosoom heeft in het midden een vernauwingspunt dat het centromeer wordt genoemd, dat het chromosoom in twee secties verdeelt, of „armen”.” De kleine arm van het chromosoom is getagd met de „p-arm.” De verlengde arm van het chromosoom wordt aangeduid als de „q-arm”.” De locale van het centromeer op elk chromosoom geeft het chromosoom zijn aparte vorm en kan worden gebruikt om de locatie van specifieke genen te helpen interpreteren.

Chromosomen zijn over het algemeen merkbaar onder een lichtmicroscoop net tijdens de metafase van celdeling (in deze fase worden alle chromosomen uitgelijnd in het midden van de cel in hun gecondenseerde vorm en vormen een metafaseplaat). Voordat dit allemaal gebeurt, wordt elk chromosoom gedupliceerd (S-fase), en beide replica's worden geweddoor een centromeer, die resulteert in een X-vormige structuur, als de centromeer equatoriaal wordt geplaatst, of een configuratie met twee armen, in het geval dat de centromeer distaal wordt gevonden. De onafscheidelijke kopieën worden nu zusterchromatiden genoemd. Tijdens metafase van de celdeling wordt de X-vormige configuratie wordt een metafase-chromosoom genoemd, dat zeer dicht is en dus het gemakkelijkst te differentiëren en te bestuderen. In dierlijke cellen bereiken chromosomen hun hoogste condensatieniveau in anafase tijdens chromosoomsegregatie.

Chromosomale recombinatie, die optreedt tijdens meiose en daaropvolgende seksuele voortplanting, speelt een belangrijke rol bij genetische diversiteit en variaties. Als een van deze structuren verkeerd wordt gemanipuleerd, door processen die bekend staan als chromosomale instabiliteit en translocatie, kan de cel een mitotische catastrofe ondergaan. Meestal leiden dergelijke aandoeningen ertoe dat de cel apoptose initieert, wat leidt tot celdood, maar in sommige gevallen belemmeren mutaties in de cel dit proces en leiden ze dus tot de progressie van kanker.

Soms wordt de term chromosoom in bredere zin gebruikt, misschien om te verwijzen naar de geïndividualiseerde delen chromatine in sommige cellen, ofwel is het chromosoom zichtbaar of staat het mogelijk niet onder lichtmicroscopie. Sommige andere keren kan deze term in relatief smallere zin worden gebruikt om te verwijzen naar de geïndividualiseerde delen chromatine tijdens celdeling, dit verwijst naar het chromosomale gedeelte dat zichtbaar is onder lichtmicroscopie als gevolg van hoge condensatie.

Het aantal chromosomen in de cellen van een organisme dat tot eukaryoten behoort, is zeer variabel. Chromosomen kunnen samensmelten of uiteenvallen en kunnen zo evolueren naar nieuwe karyotypen. Chromosomen kunnen ook worden gemaakt om kunstmatig te fuseren. De 16 chromosomen van een organisme genaamd gist zijn bijvoorbeeld versmolten tot één gigantisch chromosoom en de cellen zijn nog steeds levensvatbaar en we zien slechts enigszins verminderde groeisnelheden, bij mensen zijn er in totaal 46 chromosomen in somatische cellen (gerangschikt in 23 paren) terwijl slechts 23 chromosomen (teruggebracht tot de helft) de geslachtscellen of geslachtsklieren (ei in vrouwelijk en sperma bij de man).


Lees meer:
https://www.genome.gov/about-genomics/fact-sheets/Chromosomes-Fact-Sheet
#chromosoom #metafase #telofase #centromere #mensen #paren #vernauwing