Wat is een stenografie
Shorthand is zeker geen nieuw concept en er zijn al talloze steno-systemen ontwikkeld. Afhankelijk van de taal kan een stenosysteem gebaseerd zijn op symbolen die bepaalde geluiden, termen of letters vertegenwoordigen, of op letters met een specifieke betekenis. Sommige steno-systemen zijn zelfs specifiek gecodeerd voor een bepaalde organisatie of bedrijf, zodat gevoelige informatie wordt beschermd tegen buitenstaanders.
Ongeacht welk steno-systeem wordt gebruikt, het primaire doel is om het gesproken woord woord letterlijk op te nemen. Met korthand kunnen rechtbankverslaggevers procedures en gebeurtenissen veel sneller vastleggen dan met een standaard toetsenbord mogelijk zou zijn. En hoewel handgeschreven steno al eeuwenlang wordt gebruikt, stelt het gebruik van een steno-machine de rechtbankverslaggever in staat om informatie op een minder omslachtige en nauwkeurigere manier vast te leggen. Hoewel de huidige rechtbankverslaggevers verschillende geavanceerde technologieën gebruiken om schriftelijke procedures vast te leggen, blijft stenografie de meest voorkomende vorm, zowel binnen als buiten de rechtszaal.
Wat is een stenotypemachine?
Een van de eerste dingen die opvalt aan een stenotypemachine is dat deze niet zoveel toetsen heeft als een normaal toetsenbord. Een stenotypemachine, ontwikkeld in het begin van de 19e eeuw, is een vorm van fonetische transcriptie waarmee de rechtbankverslaggever stenografische stenografie kan schrijven.
Een standaard stenotypemachine heeft slechts 22 toetsen om gecodeerde getallen, zinnen, woorden en geluiden in te voeren, wat betekent dat rechtbankverslaggevers ervoor kunnen zorgen dat alle rechtszaalactiviteiten, tot aan het snikken van een getuige, nauwkeurig kunnen worden vastgelegd.
Hoewel vaak een belangrijke set van zinnen, woorden, cijfers en geluiden wordt gebruikt, is het ook gebruikelijk dat stenografen hun eigen woordenboeken voor hun werk ontwikkelen, met gecodeerde combinaties van letters die veelvoorkomende zinnen vertegenwoordigen.
