Wat overkomt mij nou, deel 2

Op 5 november 2017 brak het zadel van mijn fiets spontaan af. Het gevolg was dat ik een gecompliceerde enkelfractuur opliep. Eerder heb ik daar al een blog aan gewaagd. Deze blog is een update. Wellicht zijn er mensen die ook zo'n breuk hebben opgelopen en in mijn verhaal dingen herkennen. Misschien heb je nog wel tips of suggesties, daar sta ik erg voor open.

Vanaf de dag dat ik uit het gips ben gaat het herstel moeizaam, om maar niet te zeggen erg moeizaam. Ik schrok al toen het gips eraf was, mijn voet voelde als een klomp, ongevoelig, stijf, dik en onbeweeglijk. Belasten ging aanvankelijk goed, het bot voelde stevig genoeg om op te staan. Lopen is een ander verhaal. Sommige spieren werken niet of nauwelijks mee, pas na een maand kwam ik erachter dat ik niet op mijn tenen kon staan. De weke delen (spieren, ligamenten, kapsels, aders), zo vertelde de arts, zijn ook kapot gegaan en die hebben tijd nodig om te herstellen. Het bewegen van mijn grote teen is erg moeizaam en pijnlijk bovendien. 

Vocht is een probleem. Sta ik in de ochtend op dan valt het mee, maar naarmate de dag vordert stroomt mijn voet weer helemaal vol. Enerzijds omdat de vaten nog niet voldoende hersteld zijn, anderzijds omdat ik te weinig beweging heb. Vocht wordt namelijk afgevoerd door spiercontractie en die is er te weinig. Dan zou je kunnen zeggen beweeg dan meer, maar dat valt niet mee. Lopen is voor mij geen pretje, iedere stap doet zeer. Ik loop ook heel geforceerd waardoor ik ook mijn andere gewrichten verkeerd ga belasten. Gevolg, pijn in de knie, heup en rug. 

Soms zijn er ineens momenten dat ik denk 'ik heb een grote stap vooruit gezet'. Dan voelt het beter, is er minder vocht en minder pijn. Dan probeer ik ook een wandeling te maken. Maar na 200 meter is het op. Dan heb ik het ook meteen overbelast en mag ik daar de zure vruchten van plukken. Dit is nu de status, er zit geen enkele verbetering in. 

Inmiddels is het gelukt om na twee maanden een afspraak te maken in de ziekenhuisfabriek. Het ziekenhuis waar ik geopereerd ben daar kan ik niet meer terecht, ze hebben immers het dossier overgedragen. Na drie maanden wachtkamer heb ik nu eind juni een afspraak staan. Ik ben benieuwd naar de mogelijkheden die er zijn om te verbeteren.