Wat vraag je voor je verjaardag aan je kinderen?
Sinds twee jaren hebben wij besloten dat we uitjes gaan vragen, uitjes die onze kinderen ons cadeau doen. Een dagje pretpark, dierentuin, museum dat soort dingen.
Mijn oudste had een dagje Zuiderzee museum gegeven maar daar was het vorig jaar niet van gekomen, dus dit jaar werd het een dagje Zuiderzee museum met overnachting en de dag ervoor heerlijk ronddwalen in andere mooie stadjes in de buurt.
We gingen eerst naar Hoorn. Echt een geweldige stad, het ademt geschiedenis, geschiedenis die tot leven komt in de gebouwen, in de steegjes en in verschillende musea en galerietjes.
Kortom genieten!
Helaas, er was kermis de gehele stad werd ontsierd door de evenementen die hierbij horen.
Er is niets mis met kermis, maar daar kwamen wij niet voor. We hebben gelukkig wel nog het een en ander kunnen zien van de stad.
Het allermooiste van hetgeen wij hebben gezien was een expo van de kunstenaarsvereniging. Iedere zes weken is hier een andere expositie te bewonderen. Nu was het een expositie van Philine van der Vegte
We zagen een oud statig gebouw en de deur stond open. Ik kon het niet laten om even om de hoek te gluren. Een kunstexpositie. Het boerenleven uitgebeeld in schilderijen. Maar mijn blik ging omhoog, machtige balken hielden een zeer hoog plafond op zijn plek. Deze balken werden versierd door geweldig houtsnijwerk. Een van de dames van de expositie kwam naar ons toe en ik verontschuldigde mij voor mijn gebrek aan aandacht voor de schilderijen. Allen mooi geschilderd en tekenend voor het leven op de boerderij. Mijn verontschuldigingen werden lachend aanvaard en direct werd mij een briefje gegeven waarop stond wat het houtsnijwerk, dat ik duidelijk bewonderde, moest voorstellen: mythologische figuren. Mijn ogen schieten over de kunstwerken (die aan het plafond) ik zoek naar welke myhtologie er te vinden is, helaas ik herken het niet. Dan gaat mijn oog naar het briefje en krijg ik mijn herkenning: Hercules en Minerva (zie afbeelding rechts). Nu nog even terugzoeken tussen de beelden en ja hoor ze zijn er. Samen met veel andere, tot de verbeelding sprekende, figuren. Dit is waar ik voor kwam. Hier ligt de basis voor heel veel verhalen waar ik met mijn schrijvers mij op stuk kan bijten bij www.dedraaischrijf.nl .
Mijn blik gaat naar beneden en ik krijg de uitleg bij het gebouw: een oude boterhal maar er zou ook een klein hospitaal in gezeten hebben. Prachtige verhalen dus.


Nu even terug naar de gastvrije dame die mij zo heerlijk rond heeft geleid in de boterhal. Ze wilde erg graag dat ik ook naar de kunst keek. Dat deed ik ook. En inderdaad ondanks dat het erg mooi geschilderd is, is dit niet mijn smaak. De schilderes gaf dat dus ook aan bij mijn ‘gids’. Beiden waren gewoon heel blij ons te zien genieten van wat we zagen. Dat is iets wat ik enorm kan waarderen.
Voor de liefhebbers van kunst die het boerenleven vereeuwigd: ik denk echt dat deze schilderwerken een aanwinst zijn. Niet alleen omdat de kunst op zich een mooie weergave is maar ook omdat de maakster ervan met zoveel beleving kan vertellen, ze geniet van het genieten van anderen heeft passie in haar werk en laat deze tot leven komen in haar hele handelen. Zo vertelde ze mij in geuren en kleuren van de rietjes die rondom een enorme stier zijn afgebeeld (zie afbeelding links). Sperma rietjes vertelde ze en daarbij hoe kinderen er dol op waren. Ik moest even schakelen maar het verhaal was nog niet klaar. De naam van de stier: 'Donald' stond geschilderd op een van de rietjes, 600 in totaal. Dus de kinderen gingen aan het zoeken naar die ene met ‘Donald’ er op geschreven. Heerlijk hoe ook in de kunst het interactief genieten terugkomt. Een kleine toevoeging maakt dit schilderij tot een complexe zoekplaat. Stiekem heb ik ook een tweede blik geworpen.
Ik gun deze dames een hele mooie tijd in de boterhal met erg veel bezoekers (kopers mag ook natuurlijk, misschien is het een leuk cadeau wanneer je niet weet wat je moet vragen aan je kinderen!)
De kunstenaar? Philine van der Vegte.