Gedachten van een (mij) bekende auteur over de maatschappij in de 21e eeuw. Het ‘u’ van vroeger maakt met rasse schreden plaats voor je, jij en jou.

U zeggen komt minder voor dan vroeger

Het valt me vaak op hoe gemakkelijk mensen je en jij zeggen tegen (andere) volwassenen die ze niet kennen. Ik geef toe dat ik ook de neiging heb me er schuldig aan te maken, maar ik probeer zoveel mogelijk U te zeggen tegen mensen die ik niet ken.

Ik ben opgevoed met het idee dat ik beleefd moest zijn tegen mensen en moest U zeggen tegen mijn grootouders. Ik heb dit altijd gedaan en ben nu zelf ook van mening dat het gewoon een beleefdheidswoord is, wat we in ere moeten houden. 

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email

wakeupkitty
Het valt mij ook op dat je/jij makkelijk gezegt wordt. Een kennis (Duitser) zei tegen mij: Jullie Nederlanders zijn een stuk moderner net als de Engelsen hebben jullie 1 woord voor "you"...
Reply
Schorelaar
Als zorgverlener was ik altijd een je en jij voor de kinderen van, en een u voor de ouderen die ik verzorgde. De bewoners waren voor mij ook altijd u, en sinds de laatste jaren is iedereen een jij geworden met een voornaam. Dit is niet ten koste gegaan van het respect. Onbekenden zijn u en mw. /meneer.
Reply
Ingrid
Meestal begin ik met "U", totdat men aangeeft dat dat niet nodig is (en tutoyeren is toegestaan).
Reply
Hans van Gemert
Tijden veranderen, gebruiken ook.
Ik ben ook opgevoed in het u-tijdperk, en de verschuiving naar je, jij, jou valt inderdaad op.
Ik denk echter dat het een vergissing is om het je en jij zonder meer te associëren met onbeleefdheid. Beleefdheid en respect zit in veel meer dan de aanspreekvorm alleen.
Reply
Flying Eagle
Zit ook wel wat in, Hans
Reply
More replies (1)
Ben
Duidelijke geschreven. Tijden veranderen kennelijk.
Reply