Thoughts of a (me) well-known author about society in the 21st century. The 'you' of the past makes way for you, you and you.

Saying you is less common than before

It often strikes me how easy people tell you and you to (other) adults they don't know. I admit that I also tend to be guilty of it, but I try to say as much to you as I can to people I don't know.

I was raised with the idea that I should be polite to people and tell you to my grandparents. I have always done this and now I believe that it is just a courtesy word, which we have to honour.. 

Loading full article...

Het valt mij ook op dat je/jij makkelijk gezegt wordt. Een kennis (Duitser) zei tegen mij: Jullie Nederlanders zijn een stuk moderner net als de Engelsen hebben jullie 1 woord voor "you"...
Als zorgverlener was ik altijd een je en jij voor de kinderen van, en een u voor de ouderen die ik verzorgde. De bewoners waren voor mij ook altijd u, en sinds de laatste jaren is iedereen een jij geworden met een voornaam. Dit is niet ten koste gegaan van het respect. Onbekenden zijn u en mw. /meneer.
Meestal begin ik met "U", totdat men aangeeft dat dat niet nodig is (en tutoyeren is toegestaan).
Tijden veranderen, gebruiken ook.
Ik ben ook opgevoed in het u-tijdperk, en de verschuiving naar je, jij, jou valt inderdaad op.
Ik denk echter dat het een vergissing is om het je en jij zonder meer te associëren met onbeleefdheid. Beleefdheid en respect zit in veel meer dan de aanspreekvorm alleen.
Duidelijke geschreven. Tijden veranderen kennelijk.